ปูลามี อาดิคารี กำลังทำงานควบสองกะอยู่ตอนที่ อตินดารา จักราบอร์ตี นักสังคมสงเคราะห์ผู้ชอบทำคลิปวิดีโอบอกเล่าเรื่องราวของคนธรรมดาทั่วไปในเมืองโกลกาตาของอินเดีย มาขอสัมภาษณ์เธอ
หญิงวัย 24 ปีผู้นี้ใส่เสื้อโลโก้ “Zomato” แอปพลิเคชันส่งอาหารรายใหญ่ที่สุดของอินเดีย เธอบอกว่าทำงานนี้มาตั้งแต่ 6 โมงเช้าและน่าจะเสร็จงานตอนตี 1
อย่างไรก็ดี สิ่งที่เธอรักที่สุดคือกีฬาฟุตบอล
ปูลามี เคยติดทีมฟุตบอลเยาวชนของอินเดีย ไปร่วมการแข่งขันที่ต่างประเทศหลายหน อย่างไรก็ดี ครอบครัวเธอมีปัญหาเรื่องเงินจึงต้องหันมาช่วยทำงานหาเงินแทน
นั่นเป็นบทสนทนาสั้น ๆ แต่เช้าวันรุ่งขึ้น วิดีโอดังกล่าวถูกแชร์ต่อไปอย่างแพร่หลาย จากที่เคยมีอนาคตไกลด้านกีฬา ชีวิตของผู้หญิงคนนี้กลายมาลำบากเช่นนี้ได้อย่างไร
ในพื้นที่ยากจนในเมืองโกลกาตา ปูลามี เป็นที่รู้จักในชื่อ “Bulti” ซึ่งแปลว่าบุตรีของพระเจ้า เป็นของขวัญอันแสนมีค่า
หลังแม่เสียชีวิตตอนเธออายุ 2 เดือน ป้าเป็นคนเลี้ยงดูปูลามีมา ขณะที่พ่อทำงานขับแท็กซี่
ตอนอายุ 7 ขวบ เธอเริ่มไปเล่นฟุตบอลกับเด็กแถวบ้าน แต่เมื่อคนทราบว่าเธอเป็นผู้หญิง เธอก็เริ่มถูกกีดกัน อย่างไรก็ดี ป้าพาเธอไปเรียนฟุตบอลจนได้ และในที่สุดฝีมือการเล่นก็ไปเข้าตาโค้ชฟุตบอลในพื้นที่ที่ชื่อ อนิตา ซาร์คาร์ เข้า
ปูลามี เข้าร่วมแข่งขันในลีกฟุตบอลผู้หญิงในโกลกาตา ก่อนที่จะได้รับเลือกให้เล่นทีมชาติอินเดียชุดอายุต่ำกว่า 16 เมื่ออายุ 12 ปี
จากนั้นเธอก็เริ่มมีเพื่อน และได้รับโอกาสในชีวิตที่น่าตื่นเต้นมากมาย บินไปแข่งขันกีฬาที่เธอรักในประเทศต่าง ๆ
“สำหรับฉัน การใส่ชุดทีมชาติอินเดีย เป็นตัวแทนประเทศตอนอายุน้อยมากเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในอาชีพฉันเลย…ตอนฉันใส่เสื้อทีมเป็นครั้งแรก ฉันขนลุกเลย”
ระหว่างเล่นให้ทีมชาติ เธอบินไปแข่งหลายที่ ไม่ว่าจะเป็นศรีลังกาและสกอตแลนด์ เธอเล่าให้ฟังว่าได้รับเงินตอบแทนนัดละ 100 ดอลลาร์สหรัฐฯ
แต่แล้วเธอก็เริ่มเจออุปสรรค
นอกจากเธอจะไม่มีอุปกรณ์กีฬาดี ๆ และไม่ได้กินข้าวอย่างเต็มอิ่ม 3 มื้อเพราะครอบครัวยากจน ในปี 2018 เธอยังได้รับบาดเจ็บที่ขาจนต้องเข้ารับการผ่าตัดหลายครั้งด้วย เธอบอกว่าอาการดีขึ้นจนสามารถกลับไปเล่นทีมชาติไหว แต่ก็เจอปัญหาเพิ่มอีก
ครอบครัวเธอต้องการรายได้ พี่สาวเธอแต่งงานและย้ายออกจากบ้านไป ทำให้ภาระหาเงินเลี้ยงดูครอบครัวต้องตกเป็นของเธอ
นี่เป็นเหตุผลที่ทำให้ปูลามีต้องทิ้งความฝันมาหางานทำ ช่วงโควิดระบาดรุนแรงในปี 2020 ธุรกิจส่งอาหารที่บ้านได้รับความนิยมเป็นอย่างสูง ปูลามีหันมาทำงานส่งอาหารตามบ้าน
ทุกวันนี้ เธอทำงานเสร็จตี 1 เป็นงานที่เหน็ดเหนื่อยและเธอก็ไม่สามารถฝึกซ้อมฟุตบอลได้เท่าที่ต้องการ เธอทำเงินได้วันละ 300 รูปี หรือราว 120 บาท การทำงานควบสองกะยาวนานมากกว่า 15 ชั่วโมง
“หากฉันมีงานดี ๆ ที่สามารถทำงานวันละ 8 ถึง 10 ชั่วโมงได้ ฉันก็จะสามารถแบ่งเวลา 3-4 ชั่วโมงมาฝึกฝนฟุตบอลได้ง่าย ๆ”
หลังวิดีโอถูกเผยแพร่ไปทั่ว มีคนเสนองานให้เธอเป็นโค้ชฟุตบอล แต่ที่ทำงานอยู่ไกลออกไปถึง 40 กม. และมีค่าตอบแทนให้น้อยกว่าที่เธอได้จาก Zomato อีก ปูลามีบอกว่า ในอินเดีย ไม่มีความมุ่งมั่นที่จะลงทุนสนับสนุนกีฬาของผู้หญิง
เธอบอกว่า ในอินเดีย ไม่มีใครสนใจจะดูผู้หญิงแข่งฟุตบอลหรือคริกเก็ต
“ในอินเดีย ผู้หญิงไม่มีโอกาสที่จะเล่นกีฬาเป็นอาชีพได้ และยากขึ้นไปอีกหากมาจากพื้นเพที่ยากจนอย่างปูลามี” ชานตี มัลลิค อดีตกองหน้าทีมชาติอินเดียกล่าว เธอบอกว่า หากสถานการณ์ไม่เป็นแบบนี้ ตอนนี้ปูลามีอาจกำลังเล่นฟุตบอลระดับอาชีพอยู่ก็ได้
เมื่อวันที่ 7 ม.ค. สหพันธ์ฟุตบอลแห่งชาติอินเดีย (All India Football Federation) เผยแพร่โรดแมปที่ชื่อ Vision 2047 โดยมุ่งพัฒนาวงการฟุตบอลอินเดีย เป้าหมายสำหรับปี 2026 เรียกร้องให้มีการลงทุนในวงการฟุตบอลผู้หญิงมากขึ้น โดยให้มีการให้เงินเดือนขั้นต่ำสำหรับนักฟุตบอลหญิง
ปูลามีบอกว่าเธอหวังว่าวิสัยทัศน์นี้จะเป็นจริงขึ้นมา
“[ในอินเดีย] มีคนอย่าง ปูลามี เต็มไปหมด พวกเขากำลังลำบากเหมือนกับฉัน” ปูลามี กล่าว
ข่าว บีบีซี ไทย ที่เผยแพร่ในเว็บไซต์ ประชาชาติธุรกิจ เป็นความร่วมมือของสององค์กรข่าว
