คอลัมน์

ธุรกิจรอด…ตุนสภาพคล่อง ชีวิตรอด…ตุนอะไรดี ?

คอลัมน์ ชั้น 5 ประชาชาติ
กฤษณา ไพฑูรย์

สิ้นไตรมาส 3 ย่างเข้าสู่ไตรมาส 4 ปี 2563 คาดการณ์ตัวเลขผลประกอบการธุรกิจส่วนน้อยดีขึ้น ขณะที่หลายภาคธุรกิจยังติดลบ พร้อมการทยอยปิดกิจการ ล้มหายตายจาก

หากเปรียบการบริหารธุรกิจกับการดำเนินชีวิตของมนุษย์…

หลายคนบริหารธุรกิจกำลังเติบโต แต่จู่ ๆ เกิดโควิด-19 แพร่ระบาดไปทั่วโลก ส่งผลกระทบให้ธุรกิจชะงักงัน บางรายล้มลง ทั้งที่ไม่ได้บริหารงานผิดพลาด !

เช่นเดียวกับชีวิตของคนเรา บางคนดูแลร่างกายอย่างดี กินอาหารที่มีประโยชน์ ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ ตรวจร่างกายเป็นประจำทุกปี แต่มาประสบอุบัติเหตุ หรือโรคภัยไข้เจ็บจู่โจมเข้ามาแบบไม่ทันตั้งตัว !

ดังนั้นทุกคนต้องตั้งอยู่บน “ความไม่ประมาท” !

ทั้งการทำธุรกิจต้อง “ไม่ทำอะไรเกินตัว” และ “ตั้งสำรองเงินสด” ไว้ในมือ เพื่อให้มีเงินหมุนเวียนไว้หล่อเลี้ยงในยามวิกฤต อย่างเช่นสถานการณ์โควิด-19 ที่กำลังเกิดขึ้น มีหลายคนยังประคองตัวไปได้

ขณะที่การดำเนินชีวิต ไม่ว่าใครจะรวยล้นฟ้า ยากดีมีจน สุดท้ายทุกคนหนีไม่พ้น “ความตาย” ! ซึ่งไม่มีใครรู้ว่าจะมาถึงเมื่อไหร่…วันนี้ พรุ่งนี้ หรือมะรืนนี้…

เชื่อว่ามีคนเพียงส่วนน้อยที่ “เตรียมเสบียง” สำหรับภพภูมิข้างหน้าแล้ว แต่เชื่อว่าคนส่วนใหญ่ยังไม่ได้เตรียมกายและใจ…ในวันที่ร่างกายยังแข็งแรง

ตัวผู้เขียนเองยังศึกษาธรรมะแบบขาด ๆ ตก ๆ หล่น ๆ ยังไม่ได้ตระหนักกับชีวิตและความตายมากนัก…เมื่อมีคนรอบข้าง เพื่อนในวัยเดียวกันค่อย ๆ จากไป…จึงเริ่มกลับมาตระหนักอย่างจริงจังอีกครั้ง

โดยมีกัลยาณมิตรคนหนึ่งเป็นสะพานบุญ ส่งข้อคิดดี ๆ ทางธรรมมาให้อ่าน แนะนำอาจารย์หลายสำนักมากมายให้ไปอบรม ปฏิบัติ

ล่าสุดมีญาติผู้ใหญ่อยู่ในอาการโคม่า นับถอยหลังจาก “โรคมะเร็ง” เริ่มต้นจากรังไข่ ตัดทิ้งไปแล้ว 1 ปี ลามขึ้นไปปอด ล่าสุดลามขึ้นไปทำให้สมองบวม และปอด 2 ข้างกำลังถูกกลืนกินไป

วาระสุดท้ายของชีวิตกำลังย่างกรายเข้ามา…กัลยาณมิตรท่านนี้ได้ส่งคำสอนของหลวงพ่อหลายท่าน รวมถึงเฟซบุ๊ก “โปรแกรมจิต เปลี่ยนชีวิตสร้างสุข” โดย ดร.ปุ้ม เลดี้พราว หรือ “ดร.เบญจมาศ สุวรรณวงศ์” ซึ่งได้มีการนำผลงานดี ๆ มากมายใน “โครงการเผชิญความตายอย่างสงบของเครือข่ายพุทธิกา” ซึ่งผลิตไว้มาเผยแพร่

เพื่อนำไปถ่ายทอดต่อให้กับญาติผู้ใหญ่ที่กำลังอยู่ในอาการไม่สู้ดีนัก…ซึ่งโชคดีว่าญาติผูู้ใหญ่ของผู้เขียนเป็นผู้ที่ศึกษาปฏิบัติธรรมมา ท่านยังมีสติระลึกรู้ในสิ่งต่าง ๆ

ผู้เขียนได้ฟังแล้วเห็นว่ามีประโยชน์มาก จึงขออนุญาตหยิบยกตัวอย่างในเพจที่น่าสนใจบางช่วงบางตอนมาเผยแพร่ต่อตามจุดประสงค์ของเจ้าของเพจที่ต้องการจัดทำและเผยแพร่ธรรมะเป็นธรรมทานเพื่อถวายเป็นพุทธบูชาแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยเฉพาะเรื่องโปรแกรมจิตนำทางสู่สุคติ เพื่อการจากไปอย่างสงบ และมีสติสำหรับผู้ปฏิบัติธรรม โดย “พระไพศาล วิสาโล” ซึ่งมีเนื้อหากล่าวถึงวาระสุดท้ายของชีวิต ภาวะจิตที่เป็นกุศลไร้ความห่วงอาลัย จะช่วยให้จากไปอย่างสงบได้ ดังนั้นเมื่อผู้ป่วยใกล้สิ้นลม การน้อมใจให้ระลึกถึงสิ่งดีงามจึงเป็นเรื่องสำคัญ

ล่าสุด กัลยาณมิตรได้ส่งไลน์แนะนำ “เพจพระพุทธศาสนา” โดยหยิบยกบทความเรื่อง “จดหมายจากยมบาล” ส่งมาให้ ซึ่งผู้เขียนขออนุญาตเจ้าของบทความนำมาถ่ายทอดต่อเพื่อเป็นธรรมทาน…

…. มีหญิงคนหนึ่งเสียชีวิตกะทันหัน ก็เลยไปขอร้องยมบาลว่า ยังไม่อยากตาย ขอเวลายมบาล 1 เดือน เพื่อไปสะสางงานที่คั่งค้าง เช่น ยังไม่ได้แบ่งแยกทรัพย์สินให้ลูก ยังไม่ได้โอนที่ดิน ยังไม่ได้ไปทวงเงินกับลูกหนี้ ยังไม่ได้ทำอะไรหลายอย่าง..ฯลฯ

ขอเวลา 1 เดือน เพื่อไปจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย แล้วจะยอมตาย

“ยมบาลบอกว่า ไม่ได้”

ผู้หญิงคนนั้นขอลดเวลาลงมาเรื่อย ๆ จาก 1 เดือน เหลือ 2 สัปดาห์ 1 สัปดาห์

“ยมบาลบอกว่าไม่ได้ 1 นาทีก็ไม่ได้”

ผู้หญิงคนนั้นจึงถามว่า ทำไมไม่ได้

ยมบาลจึงกล่าวว่า ก็เคยมีจดหมายมาเตือนหลายครั้งแล้ว ไม่ได้รับหรือไง จดหมายที่เตือนว่า ผมหงอก ปวดหัวเข่า ปวดหัว ปวดฟัน ปวดเมื่อยตามร่างกาย โรคภัยไข้เจ็บต่าง ๆ และอื่น ๆ อีกมากมาย…ที่เตือนว่า แก่แล้วให้รู้จักเตรียมตัวตาย อยากให้วางแผนชีวิตให้ดี ต้องรู้จักเตรียมตัวตาย อย่าประมาท ถ้าถึงเวลาตายจะได้หมดห่วง หมดกังวล ไม่ต้องมาร้องขอชีวิตเพื่อไปสะสางงาน

เจ้าของบทความอธิบายต่อว่า ความเปลี่ยนแปลงที่เป็นไปตาม “กฎไตรลักษณ์” คือจดหมาย คือสัญญาณเตือนจากยมบาล ที่เราพึงสังวรไว้เสมอ จะได้ไม่ประมาทในการดำเนินชีวิต และเมื่อถึงเวลาจากลาโลกนี้ จะได้ไปอย่างพร้อม ไม่มีกังวล หรือมีก็ให้น้อยที่สุด…

วันนี้ทุกคนมี “สติ” รับรู้ ก่อนที่สังขารจะร่วงโรย และโรคภัยมาเยือน เรามาเตรียมตุนเสบียงกันไว้ดีกว่านะ