ในประเทศ

ธรรมนัส พรหมเผ่า ไม่พ้นสภาพ “ส.ส.-รัฐมนตรี” ศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัย

ร.อ.ธรรมนัส-พรหมเผ่า-8
ร้อยเอก ธรรมนัส พรหมเผ่า

ราชกิจจานุเบกษา เผยแพร่คำวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนุญ “ร้อยเอก ธรรมนัส พรหมเผ่า” ไม่พ้นสภาพความเป็น ส.ส. และรัฐมนตรี 

วันที่ 5 มิถุนายน 2564 ที่เว็บไซต์ราชกิจจานุเบกษา เผยแพร่คำวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญ ที่ 6/2564 ระหว่างประธานสภาผู้แทนราษฎรส่งคำร้องขอให้ศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 82 วรรคหนึ่ง และมาตรา 170 วรรคสาม ประกอบมาตรา 82 ว่า

สมาชิกภาพของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรของ ร้อยเอกธรรมนัส พรหมเผ่า สิ้นสุดลงตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 101 (6) ประกอบมาตรา 98 (10) และความเป็นรัฐมนตรีของ ร้อยเอก ธรรมนัส พรหมเผ่า รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ สิ้นสุดลงเฉพาะตัวตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 170 วรรคหนึ่ง (4) ประกอบมาตรา 160 (6) และมาตรา 98 (10) หรือไม่

ศาลรัฐธรรมนูญได้อ่านคำวินิจฉัยเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม 2564 ที่ผ่านมาว่า ร้อยเอกธรรมนัส ไม่พ้นสมาชิกภาพ ส.ส.และความเป็นรัฐมนตรี เหตุไม่เคยต้องคำพิพากษาศาลไทย จึงไม่มีลักษณะต้องห้ามตามรัฐธรรมนูญ ส่วนปัญหาว่า ข้อกล่าวอ้างตามคำร้องเป็นเรื่องความเหมาะสมในการดำรงตำแหน่งทางการเมืองหรือไม่ ไม่อยู่ในอำนาจของศาลรัฐธรรมนูญที่จะวินิจฉัย (อ่านคำวินิจฉัยฉบับเต็ม)

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ก่อนหน้านี้ ร้อยเอกธรรมนัส เป็นผู้ต้องคำพิพากษาอันถึงที่สุดกระทำความผิดตามกฎหมายว่าด้วยยาเสพติด ในความผิดฐานเป็นผู้ผลิต นำเข้า ส่งออก หรือผู้ค้าตามคำพิพากษาของศาลอุทธรณ์รัฐนิวเซาท์เวลส์ ประเทศออสเตรเลีย ลงโทษจำคุกเป็นระยะเวลา 6 ปี

ต่อมา ประธานรัฐสภาส่งความเห็นของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร (ส.ส.) 51 คน  ขอให้วินิจฉัยพ้นสภาพการเป็นสมาชิกภาพ ส.ส. และความเป็นรัฐมนตรีของ ร้อยเอกธรรมนัส สิ้นสุดลง กระทั่งเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม 2564 ศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัย ใน 2 ประเด็น ดังนี้

ประเด็นที่ 1 สมาชิกภาพ ส.ส. ศาลเห็นว่า แม้ข้อเท็จจริงในคดีฟังได้ว่า ผู้ถูกร้องเคยต้องคำพิพากษา ของศาลแขวงรัฐนิวเซาท์เวลส์ ออสเตรเลีย ก่อนสมัครรับเลือกตั้งเป็นผู้แทนราษฎร แต่ไม่ใช่คำพิพากษาของศาลไทย ผู้ถูกร้องจึงไม่มีลักษณะต้องห้ามตามรัฐธรรมนูญ 98 (10) สมาชิกภาพสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรของผู้ถูกต้องไม่สิ้นสุดลงตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 101 (6) ประกอบมาตรา 98 (10)

ประเด็นที่ 2 ความเป็นรัฐมนตรีสิ้นสุดลง ระบุว่า เมื่อวินิจฉัยในประเด็นที่ 1 ไว้แล้ว ว่าผู้ถูกร้องไม่มีลักษณะต้องห้ามตามรัฐธรรมนูญมาตรา 98 (10) จึงไม่มีเหตุทำให้ความเป็นรัฐมนตรีของผู้ถูกร้องสิ้นสุดลงเฉพาะตัวตามรัฐธรรมนูญ ตามมาตรา 160 (6) ความเป็นรัฐมนตรีผู้ถูกร้องไม่สิ้นสุดลงเฉพาะตัว ตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 170 วรรคหนึ่ง (4)