คอลัมน์ ขึ้นแท่นปักที โดย พิศณุ นิลกลัด FB : @Pitsanuofficial
ดั๊ก แซนเดอร์ส หนึ่งในนักกอล์ฟชั้นนำของพีจีเอ ทัวร์ ช่วงทศวรรษ 1950-1970 เสียชีวิตในวัย 86 ปี ด้วยโรคชรา ไม่ใช่เพราะไวรัสโควิด-19 เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว
- เปิด 10 อันดับมหาวิทยาลัยรัฐ-ราชภัฏ-เอกชน ที่ได้รับความนิยมมากสุด
- นักท่องเที่ยวเข้าต่ำแสน หวั่นโลว์ซีซั่นทรุดหนัก ททท.ชี้กระทบสั้นยอดบุ๊กกิ้งแอร์ไลน์แน่น
- KNLA ถอนกำลังจากเมียวดี ไปโจมตีทหารเมียนมากองพล 55 ผู้ลี้ภัยข้ามฝั่งกลับแล้ว
แม้ว่านักกอล์ฟชาวอเมริกันคนนี้จะอยู่ในยุคที่มีผู้เล่นฝีมือดีมากมายรวมทั้ง “3 ผู้ยิ่งใหญ่” อย่าง แจ็ก นิคลอส, อาร์โนลด์ พาลเมอร์ และ แกรี่ เพลเยอร์ แต่เขาก็ยังได้แชมป์พีจีเอ ทัวร์ 20 รายการ
เขาได้แชมป์ครั้งแรกที่แคนาเดียน โอเพ่น 1956 ในขณะที่ยังเป็นนักกอล์ฟสมัครเล่น
แซนเดอร์สเป็นนักกอล์ฟที่ประสบความสำเร็จมากเมื่อดูจากจำนวนแชมป์
แต่เขาได้รับการจดจำเพราะความพ่ายแพ้และเสื้อผ้าสีสันฉูดฉาดที่ทำให้เขาได้รับฉายาว่า “นกยูงแห่งแฟร์เวย์”
หนึ่งในแรงบันดาลใจที่ทำให้เขาแต่งกายด้วยเสื้อผ้าสีสันสดใส คือ แคปซูลยา ซึ่งมักจะมี 2 สี
แซนเดอร์สเป็นหนึ่งในนักกอล์ฟที่ได้รับความนิยมมากในยุคนั้นเพราะบุคลิกที่ไม่เคร่งเครียด
เขาเป็นนักกอล์ฟที่เข้าถึงแฟนและแฟนเข้าถึงได้ง่าย ชอบพูดคุยกับคนดูในระหว่างการแข่งขันแบบเดียวกับ อาร์โนลด์ พาลเมอร์
ว่ากันว่าในการแข่งขันกอล์ฟในยุคนั้น คำถามยอดฮิต คือ พาลเมอร์ทำคะแนนเท่าไหร่ และแซนเดอร์สแต่งตัวยังไง
แซนเดอร์สเป็นคนที่ใช้ชีวิตอย่างหรูหรา เขาชอบเฮฮาปาร์ตี้และสาวสวย มีเพื่อนที่เป็นคนดังมากมาย รวมทั้ง แฟรงก์ ซินาตรา นักร้องอมตะนิรันดร์กาล
บุคลิกที่เป็นมิตรกับประชาชน, หน้าตาหล่อเหลา, ฝีมือดีและการแต่งกายที่เตะตา ทำให้แซนเดอร์สเป็นหนึ่งในนักกอล์ฟที่มีรายได้มากที่สุดจากค่าโฆษณา
“รอยด่าง” ในชีวิตการเล่นกอล์ฟของ แซนเดอร์ส ก็คือ เขาไม่เคยได้แชมป์เมเจอร์โดยเป็นรองแชมป์ 4 ครั้ง
โดยปกติผู้คนมักจะจำได้แต่ผู้ชนะและลืมรองแชมป์ แต่นี่ใช้ไม่ได้กับแซนเดอร์ส เพราะเขาได้รับการจดจำมากที่สุดจากการเป็นรองแชมป์บริทิช โอเพ่น 1970 ที่เซนต์ แอนดรูว์ส
วันสุดท้ายที่หลุมสุดท้าย แซนเดอร์สเหลือระยะพัตต์พาร์เพื่อเป็นแชมป์ห่างหลุมแค่ 3 ฟุต แต่ปรากฏว่าเขาพัตต์หลุดขวาแบบไม่โดนหลุม ต้องเล่นเพลย์ออฟ 18 หลุมกับแจ็ก นิคลอสในวันรุ่งขึ้น
แซนเดอร์สเล่นดีพอสมควร แต่แแพ้แจ็ก 1 แต้ม (73/72) ในการเพลย์ออฟ
แซนเดอร์สพูดถึงพัตต์เพื่อเป็นแชมป์ว่าขณะที่เขากำลังจะพัตต์ เขาคิดว่ามีก้อนกรวดอยู่บนเส้นทางพัตต์ ทำให้เขาชะงักและดูอีกที
เขาบอกว่ามันเป็นเศษหญ้าแห้ง การลังเลของเขาอาจทำให้เขาพัตต์พลาด
“พัตต์นั้นเป็นสิ่งที่ทุกคนจดจำเช่นเดียวกับผม” แซนเดอร์สกล่าว
หลังจากแพ้นิคลอสในการเพลย์ออฟ แซนเดอร์สบอกว่า ถ้าเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญภาษาอังกฤษเขาก็คงหาคำที่จะมาใช้อธิบายความรู้สึกของเขาตอนพัตต์พลาดคราวนั้นไม่ได้
หลายปีต่อมา มีคนถามเขาว่าเขายังคิดถึงพัตต์นั้นหรือไม่ เขาบอกว่า “ทุก 4 หรือ 5 นาที”
หลังจากบริทิช โอเพ่น 1970 คราวนั้น แซนเดอร์ส ไม่มีโอกาสเข้าใกล้แชมป์เมเจอร์อีกเลยจนกระทั่งเสียชีวิต