คอลัมน์ Market-think
โดย สรกล อดุลยานนท์
- ประกาศแล้ว! พระราชกฤษฎีกาเงินช่วยค่าครองชีพผู้รับเบี้ยหวัดบำนาญ รับ 11,000 บาทต่อเดือน
- บังคับใช้แล้ว! หลักเกณฑ์การดำเนินงาน 30 บาทรักษาทุกที่ ด้วยบัตรประชาชนใบเดียว
- อะไรทำให้ “ทองคำ” แพง สงคราม หรือการเก็งกำไร ?
เพิ่งไปสัมภาษณ์ “เฮียฮ้อ” สุรชัย เชษฐโชติศักดิ์ แห่ง “อาร์เอส” มาครับ
สนุกมาก
ประเด็นที่คุยกันมีทั้งเรื่องยุทธศาสตร์ที่เปลี่ยนไปของ “อาร์เอส”
จาก “สื่อ” ไปสู่สินค้า “เครื่องสำอาง”
วิธีคิดเรื่อง “ช่อง 8-ธุรกิจเพลง”
และอื่น ๆ อีกมากมาย
ถ้าใครสนใจ วันจันทร์ที่ 30 เมษายน ตอน 2 ทุ่ม ดูคลิปการสัมภาษณ์ทั้งหมดได้ทาง Facebook live จากเพจของผม boycitychanFC
แนะนำครับ
ต้องยอมรับว่า “เฮียฮ้อ” มีมุมคิดในเรื่องธุรกิจที่น่าศึกษามาก
อย่างเช่นเรื่อง “ช่อง 8”
ตามปกติวิธีคิดเรื่องธุรกิจโทรทัศน์ก็คือ การทำรายการให้มีคนดูเยอะ ๆ
ทำให้เรตติ้งสูง ๆ
จากนั้นก็นำเรตติ้งไปหาโฆษณา
ยิ่งเรตติ้งสูง ค่าโฆษณาก็แพง
เหมือนกับ “บุพเพสันนิวาส” ที่ค่าโฆษณาแพงกว่าละครเรื่องอื่น ๆ
เรตติ้งของ “บุพเพสันนิวาส” เรียกราคานาทีละ 4 แสนกว่าบาทได้สบาย ๆ
เพราะเรตติ้งพุ่งไป 17-18
นั่นคือ วิธีคิดปกติของคนทำธุรกิจโทรทัศน์
แต่ “เฮียฮ้อ” คิดใหม่ครับ
เขาบอกว่าวิธีคิดเดิมนั้นใช้ตอนที่
ทีวีเพื่อการพาณิชย์มีแค่ 4 ช่องได้
เพราะ “ดีมานด์” มากกว่า “ซัพพลาย”
แต่วันนี้พอเป็นทีวีดิจิทัล โครงสร้างธุรกิจเปลี่ยนฝั่ง
“ซัพพลาย” มากกว่า “ดีมานด์”
ถ้าคิดแบบเดิมก็เหนื่อย ๆ
“เฮียฮ้อ” เปลี่ยนวิธีคิดใหม่
เขาเริ่มจากโครงสร้างเดิม คือ ทำรายการให้มี “เรตติ้ง”
ด้านหนึ่ง เอา “เรตติ้ง” ไปหา “โฆษณา” เหมือนเดิม
แต่อีกด้านหนึ่ง เขามองว่า “เรตติ้ง” ก็คือ “จำนวนคนดู”
แล้วตั้งคำถามว่าเราจะหา “สินค้า” อะไรไปขายคนดูกลุ่มนี้
คือ แทนที่จะคิดแค่ “กลางน้ำ” กับ “ปลายน้ำ”
เขาคิดถึง “ต้นน้ำ” เลย
คิดผลิตสินค้าเพื่อใช้ความได้เปรียบที่เป็น “เจ้าของสื่อ” มีเวลาโฆษณาเหลืออยู่ในมือ
เอาสิ่งที่มีอยู่แล้วมาหาประโยชน์เพิ่ม
และสินค้าที่เขาเลือกก็คือ “เครื่องสำอาง” ที่ต้นทุนหลัก คือ รายจ่ายค่าโฆษณา
จับ “ดีมานด์” ของ “เครื่องสำอาง” มาชนกับ “ซัพพลาย” เวลาโฆษณาช่อง 8 ที่เขามีอยู่ในมือ
แค่นั้นเองครับ
วันนี้ “เฮียฮ้อ” ไม่ได้มองว่า “ช่อง 8” เป็นแค่สถานีโทรทัศน์
แต่เขาคิดว่า “ช่อง 8” เป็น “ห้างสรรพสินค้า”
“คนดู” คือ “ลูกค้า”
เปิดทีวีปั๊บ ก็เหมือนเดินเข้าห้างแล้ว
ไม่มี “หน้าร้าน” แต่มี “หน้าจอ”
คำถามก็คือเราจะเอาสินค้าอะไรไปขายเขา
ตอนนี้นอกจาก “เครื่องสำอาง”
“เฮียฮ้อ” เริ่มขาย “เครื่องครัว” แล้วครับ
และคงมีอื่น ๆ ตามมาอีก
คุยกันล่าสุด สัดส่วนรายได้ปีนี้ที่เคยแถลงข่าวว่าจะมาจาก “เครื่องสำอาง” 47%
และ “ธุรกิจสื่อ” 46%
ตอนนี้เปลี่ยนไปแล้วครับ
น่าจะ 60 : 40
“เครื่องสำอาง” และ “เครื่องครัว” 60%
ที่สำคัญที่สุด ขายของมา 2-3 “เฮียฮ้อ” มีข้อมูลลูกค้าในมือเยอะมากครับ
เป็น “บิ๊กดาต้า” ที่เขากำลังสังเคราะห์อยู่
น่าสนใจมาก
