คอลัมน์ Market-think
โดย สรกล อดุลยานนท์
- เปิด 10 อันดับมหาวิทยาลัยรัฐ-ราชภัฏ-เอกชน ที่ได้รับความนิยมมากสุด
- โปรดเกล้าฯ พระราชทานยศ ข้าราชการในพระองค์ฝ่ายทหาร 3 ราย
- ดร.วิวัฒน์ กรมดิษฐ์ ผู้อยู่เบื้องหลัง “บ้านกรมดิษฐ์” บ้านสวนลอยฟ้า
วันที่ผมสัมภาษณ์ “ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ” หัวหน้าพรรค “อนาคตใหม่” ถึงเรื่องราว “อดีตเก่า” สมัยที่บริหาร “ไทยซัมมิท ออโตพาร์ท”
ผมถามถึงบทเรียนที่เขาได้จากการบริหารงานต่อจาก “คุณพ่อ” หลังจากเรียนจบ
ถ้าจะต้องแนะนำ “ทายาทธุรกิจ” ที่ต้องสืบทอดกิจการของครอบครัวในวันนี้
เขาจะแนะนำอะไร
“ลงไปหน้างานให้เยอะที่สุด” เป็น “คำตอบ” ของ “ธนาธร”
เขาบอกว่าการดูตัวเลข หรือข้อมูลในห้องประชุมนั้น ถ้าไม่มีประสบการณ์มาก่อน จะมองภาพไม่ออก
ต้องลงไปดูหน้างานเท่านั้น
ครับ ยิ่งเข้าไปคลุกงานในระดับปฏิบัติมากเท่าไร จะเข้าใจงานและเข้าใจคน
เห็น “ตัวเลข” แล้วจะเห็น “ภาพ”
ตัดสินใจจะไม่ผิดพลาด
การลงไปหน้างานของ “ผู้บริหารใหม่” นั้น ผมคิดว่ามีข้อดี 2 เรื่อง
เรื่องแรก คือ เข้าใจงาน เข้าใจพนักงานไม่อยู่บนหอคอยงาช้าง
เรื่องที่สอง พอเราเห็นกระบวนการทำงาน ในฐานะ “คนใหม่” จะมีมุมมอง
ที่แตกต่างจาก “คนเก่า” ที่คุ้นชินกับงานจนบางทีลืมตั้งคำถามกับสิ่งที่ทำมานาน
แต่ “คนนอก” จะไม่ติดกับดัก “ความเคยชิน”
เขาจะตั้งคำถามว่า ทำไมต้องทำแบบนี้
และทำไมต้องเหมือนเดิม
ที่สำคัญ คือ “คนใหม่” คนนี้ เป็นคน
ที่มีอำนาจตัดสินใจ
บางที “การเปลี่ยนแปลง” ก็เกิดขึ้นเพราะเหตุนี้
“คำเตือน” ของ “ธนาธร” ต่อ “ทายาทธุรกิจ” รุ่นใหม่ เหมือนจะบอกว่า “ตำแหน่ง” ที่เราเลือกยืน จะทำให้เรามองเห็นอะไร
เห็นแค่ “ตัวเลข”
หรือมองทะลุ “ตัวเลข” เป็น “ภาพ”
อยู่ที่ “ตำแหน่ง” การเลือกยืนของเรา
ผมนึกถึง “พิทักษ์ รัชกิจประการ” ซีอีโอของ “พีทีจี” เจ้าของปั๊มน้ำมันพีที
เขาไม่ได้เลือกตำแหน่ง “การยืน”
แต่เขาเลือกตำแหน่ง “การนั่ง”
เวลานั่งรถไปไหน
เขาเลือก “ตำแหน่ง” การนั่งในรถ
ไม่เหมือนใคร
ผู้บริหารส่วนใหญ่เลือกนั่งข้างหลัง
อาจเพราะต้องการความเป็นส่วนตัว
และพื้นที่กว้างขวางกว่า
แต่ “พิทักษ์” เลือกนั่งข้างหน้า ข้างคนขับ
เขาบอกว่า นั่งสบายกว่า นุ่มกว่า
ที่สำคัญ คือ ทัศนวิสัยการมอง
นั่งข้างหลังจะต้องมองผ่านกระจกด้านข้าง หรือมองผ่านกระจกหน้าได้บางมุม
นึกออกไหมครับ ถ้าเรานั่งข้างหลัง กว่าจะเห็นอะไรข้างทาง รถก็เกือบจะถึงอยู่แล้ว
เห็นได้แวบเดียวก็ผ่านไปเลย
แต่นั่งข้างหน้า มุมมองจะกว้างไกล
แบบ “พาโนรามา” เลยวิวสวยกว่า
ชัดกว่า
มองเห็นทุกอย่างข้างหน้าตั้งแต่ไกล ๆ
ถ้าน่าสนใจก็เพ่งมองอย่างละเอียด หรือให้คนขับชะลอรถได้
ดีกว่านั่งข้างหลังเยอะ
ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะงานของ “พิทักษ์” เกี่ยวกับ “ปั๊มน้ำมัน” ซึ่งต้องดูทำเลที่ดิน ปริมาณรถ ประเภทของรถที่ผ่านบนเส้นทางนี้
นั่ง “ข้างหน้า” ชัดกว่า
แต่ในเชิงสัญลักษณ์ การนั่งข้างหน้า ข้างคนขับ
คือ การเลือกตำแหน่งมุมมองเดียวกับ “คนทำงาน”
“พิทักษ์” จึงเป็นผู้บริหารที่เข้าใจพนักงาน
และใส่ใจความเป็นอยู่ของพนักงานมาก
ครับ คนเรานั้นบางทีก็ไม่มีทางเลือก
เลือกเกิดไม่ได้
ไม่ได้เลือกว่าจะรวย
ไม่ได้เลือกว่าจะเป็น “ทายาทธุรกิจ”
ฟังดูแล้วน่าสงสารนะครับ 555
เราเลือกไม่ได้
แต่เราเลือก “ตำแหน่ง” ในการยืน และนั่งได้
ยืนและนั่งอย่างไร จึงจะทำให้ “อนาคตใหม่” ของเราดีที่สุด
