Market-think สรกล อดุลยานนท์
ตอนแรกจะแกล้งตั้งชื่อเรื่องว่า “ข้อดีของโควิด”
- ร้านธงฟ้า 1.4 แสนแห่ง พร้อมรับดิจิทัลวอลเลต เช็กจังหวัดไหนร้านธงฟ้ามาก-น้อยสุด
- นักท่องเที่ยวเข้าต่ำแสน หวั่นโลว์ซีซั่นทรุดหนัก ททท.ชี้กระทบสั้นยอดบุ๊กกิ้งแอร์ไลน์แน่น
- เปิด 10 อันดับมหาวิทยาลัยรัฐ-ราชภัฏ-เอกชน ที่ได้รับความนิยมมากสุด
แต่กลัว “ทัวร์ลง”
เพราะเรื่องราวการปรับตัวทางธุรกิจของแต่ละคนไม่ได้สวยงามโรแมนติก
แบบโลกสวย
แต่เป็นการดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด
ผมเห็นน้องหลายคนที่ทำธุรกิจ เจอฤทธิ์ “โควิด” ครั้งนี้หลายระลอก
สะบักสะบอมไปตาม ๆ กัน
ไม่แตกต่างจากคนทำธุรกิจทุกคนในวันนี้
มีบางคนตัดสินใจเลิกกิจการไปเลย
ใครที่เลือกทางนี้ตั้งแต่โควิดระลอกแรก ตอนนั้นอาจถูกมองว่าใจไม่สู้
เพราะหลายคนคิดว่าอย่างมากที่สุดก็ 1 ปี
มรสุมโควิดจะพ้นผ่านแล้ว
แต่ถึงวันนี้คนกลุ่มที่เลิกกิจการไปก่อน อาจได้รับคำชมว่ามีวิสัยทัศน์กว้างไกล
เลือกหยุดในจังหวะที่เหมาะสม
อย่างน้อยก็มีเงินสดติดกระเป๋า
เก็บไว้ลงทุนตอนฟ้าเปิดได้
เพราะคนที่ฮึดสู้จนถึงวันนี้ มีหลายคนที่ทนไม่ไหวต้องเลิกกิจการไปในช่วง
ไม่นานนี้
ตอนนี้เจ็บหนักกว่าคนที่โยนผ้าขาวไปตั้งแต่ปีที่แล้ว
มรสุมโควิดครั้งนี้ยาวนานเหลือเกิน
ไม่รู้ว่าปีหน้าจะเริ่มสดใสขึ้นบ้างไหม
แต่ก็มีคนกลุ่มหนึ่งที่ยังเลือกสู้อยู่ และกล้าที่จะเดินพ้นจากกรอบธุรกิจเดิม ๆ
วันก่อน “บาส” เจ้าของ “พิริยะ อินเตอร์เนชั่นแนล” ผู้จัดจำหน่ายจักรยานต่างประเทศรายใหญ่ของเมืองไทย ส่งสินค้าใหม่ของเขามาให้
ไม่ใช่จักรยานยี่ห้อใหม่
ไม่ใช่จักรยานยนต์
ไม่ใช่รถยนต์
แต่เป็น “เนื้อ” ครับ
“จักรยาน” ก็ยังขายอยู่ แต่ตอนนี้สถานการณ์ก็เหมือนกับธุรกิจอื่น ๆ
หนักหนาสาหัสอย่างยิ่ง
“บาส” ชอบทำสเต๊กเนื้อดี ๆ ให้เพื่อนกิน
อร่อยจนเพื่อนให้ช่วยมาออกร้านในงานต่าง ๆ
ครับ จากความชอบส่วนตัว
วันนี้ “บาส” เปลี่ยนเป็นธุรกิจ
เมื่อธุรกิจขายจักรยานต้องรอเวลาฟ้าเปิด เขาก็พลิกมาขาย “เนื้อ”
ตั้งชื่อธุรกิจใหม่นี้ว่า “Beef Alternative Service”
“เนื้อ” อย่างดีใส่ในกล่องพร้อมเครื่องปรุง และวิธีการย่างเนื้ออย่างละเอียด
ทำให้ทุกคนเป็น “เชฟ” ได้ถ้าซื้อเนื้อของเขา
ยืนยันในฐานะคนที่ลงมือทำตามสูตรนี้แล้ว
อร่อยมากครับ
ถ้าคิดในกรอบธุรกิจทั่วไป จากขายจักรยาน เขาควรจะขยับไปสู่ธุรกิจที่ใกล้เคียง
แต่ในยามวิกฤตแบบนี้ “บาส” คิดแบบไร้กรอบ
อะไรที่ไม่เคยคิด คิด
อะไรที่เราถนัด ทำ
อะไรที่ทำเงินได้ ลุย
เป้าหมายของเขาง่าย ๆ เลยครับ
หาเงินมาเลี้ยงลูกน้องให้อยู่รอด
ผมเห็นเจ้าของธุรกิจหลายคนใช้วิธีคิดแบบนี้
“เพนกวิน อีท ชาบู” ก็เพิ่มธุรกิจขายทุเรียน
ล่าสุดมาขายองุ่นนอก
บางคนลุยจนได้ธุรกิจใหม่ไปเลย
และคงสงสัยว่าทำไมที่ผ่านมาจึงไม่ขายสินค้าตัวนี้
วิกฤตโควิดทำให้หลายคนรู้สึกเลยว่าเรามีศักยภาพมากกว่าที่เราคิด
เหมือนเราเห็นคนแบกโอ่งใหญ่ ๆ ได้ตอนไฟไหม้
และกล้าทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ
ถ้ารอดจากวิกฤตโควิด การฟันฝ่าที่เหน็ดเหนื่อยแสนสาหัสในช่วงนี้จะกลายเป็น “เรื่องเล่า” ที่สนุกสนาน
และงดงาม
เพราะเป็นการต่อสู้ของคนที่ไม่ยอมแพ้
ครับ อะไรที่แลกมาด้วยความยากลำบาก
มีคุณค่าทางจิตใจเสมอ
แต่ก่อนจะถึงวันนั้น
วันนี้เราต้องรอดก่อน
