Market-think สรกล อดุลยานนท์
เพิ่งอ่านบทสัมภาษณ์ คุณเศรษฐา ทวีสิน ของ “แสนสิริ” ใน “ประชาชาติธุรกิจ”
- ประกาศแล้ว! พระราชกฤษฎีกาเงินช่วยค่าครองชีพผู้รับเบี้ยหวัดบำนาญ รับ 11,000 บาทต่อเดือน
- หุ้นไทยดิ่งหนัก ตลาดหลักทรัพย์ออก Statement ชี้แจง
- พบรอยร้าวบ่อฝังกลบกากแคดเมียมของ เบาด์ แอนด์ บียอนด์
มีประเด็นหนึ่งที่น่าสนใจ
ไม่ใช่เรื่องกลยุทธ์ธุรกิจในการปรับตัวรับสถานการณ์โควิดที่ไม่รู้ว่าจะจบเมื่อไร
แต่เป็นเรื่องวิธีคิดของ “คนตัวใหญ่” ที่ต้องช่วย “คนตัวเล็ก”
ใครทำอะไรได้ต้องช่วยทำ
“แสนสิริเป็นเฟืองตัวเล็ก ๆ ตัวหนึ่ง เราก็พยายามทำ แบกใครได้ก็แบกไปก่อน”
เขายกตัวอย่างเรื่อง “วัคซีน”
แม้จะเป็นหน้าที่ของรัฐบาลในการหาวัคซีนมาฉีดให้คนไทยฟรี
แต่วันนี้เหมือนอยู่ในภาวะสงคราม
“เวลา” มี “ราคา”
จะมาบอกว่า เป็นหน้าที่ของใคร จะช่วยคนไม่ทัน
“แสนสิริ” ซื้อวัคซีน “ซิโนฟาร์ม” มาเยอะพอสมควร
เขาไม่ได้ฉีดแค่พนักงานของเขา
แต่ฉีดให้คู่ค้า แรงงาน เอสเอ็มอี วินมอเตอร์ไซค์ ฯลฯ
อะไรที่ทำได้ “เศรษฐา” ทำ
และยังมีหลายเรื่องเล็ก ๆ ที่ทำ ทั้งที่ไม่เกี่ยวข้องกับธุรกิจของเขาโดยตรง
กะหล่ำปลี-แตงโม ราคาตกต่ำ ก็ไปช่วยซื้อ
ที่ดินที่เชียงใหม่ว่างอยู่ ก็ปลูกหญ้าช่วยช้างที่เชียงใหม่
หรือที่ผมเห็นในเฟซบุ๊กของน้องคนหนึ่ง พอ “แสนสิริ” รู้ว่ามีร้านไก่ย่างแห่งหนึ่งที่ชลบุรีเดือดร้อน
เขาก็ซื้อมาแจกลูกบ้านเลย
ช่วงวิกฤตครั้งนี้ ผมเห็นการช่วยสังคมแบบลงรายละเอียดของ “แสนสิริ” เยอะมาก
การช่วยเหลือสังคมนั้น หลายบริษัทก็ทำ แต่ไม่ค่อยลงรายละเอียด
เขาคิดแบบ “ตัวเลข” มากเกินไป
ใช้ “สมอง”
แต่ลืมใส่ “หัวใจ” ลงไป
ง่ายที่สุดคือ บริจาคเงิน
รองลงมา ซื้อของที่จำเป็นบริจาค
วัดผลเป็น “ตัวเลข”
กี่บาท กี่กล่อง กี่ชิ้น ฯลฯ
แต่ไม่ได้ลงรายละเอียด
อย่างเช่น การซื้อวัคซีนฉีดให้พนักงาน
บางแห่งจบแค่นี้ ทั้งที่มีกำลังมากกว่านั้น
ถ้าลงรายละเอียด คิดว่าเป็นโอกาสที่เราจะช่วยคนอื่น
เริ่มต้นจากวงรอบใกล้ตัว เช่น คู่ค้า
ร้านอาหารใกล้ ๆ บริษัทที่พนักงานกินประจำ
วินมอเตอร์ไซค์ ฯลฯ
แบบนี้ได้ใจเต็ม ๆ ครับ
หรือการแจกของก็เช่นกัน บางคนคิดแบบง่าย ๆ แค่ข้าวสาร-อาหารแห้ง
จบ
แต่ถ้าลงรายละเอียดนิดนึง จะรู้ว่าคนที่เดือดร้อนเขาต้องการอะไรที่เราคิดไม่ถึง
บ้านที่มีเด็ก อยากได้ขนม ของเล่น นมกล่อง
ผู้หญิง ต้องการผ้าอนามัย
คนแก่ติดเตียง ต้องการผ้าอ้อมผู้ใหญ่ ฯลฯ
ผมเคยเห็นของบริจาคของมูลนิธิกระจกเงา เขาลงรายละเอียดมาก
ของบางอย่างเรานึกไม่ถึง แต่เป็นความต้องการของคนที่เดือดร้อนจริง
และวิกฤตแต่ละครั้ง ความต้องการไม่เหมือนกัน
ช่วงโควิด กับน้ำท่วม
ถุงบริจาคต้องมีของที่แตกต่างกัน
การลงรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้ จะสร้างความประทับใจให้กับผู้รับ
ครับ ในช่วงนี้ถ้าบริษัทไหนยังพอมีกำลัง ผมอยากเรียกร้องให้ลงมาช่วยสังคมมากขึ้น
เห็นอะไรใกล้ตัว ช่วยได้ ช่วยเลย
ไม่ต้องคิดว่าช่วยแบบนี้คนจะรู้แค่ไหน
โลโก้ของบริษัทไม่ต้องตัวใหญ่
ผมเชื่อว่าคนทั่วไปจะประทับใจคนที่ยิ่งใหญ่แต่ถ่อมตัว
เหมือนรวงข้าว ที่ยิ่งใหญ่เท่าใดก็โน้มลงใกล้ดินมากเท่านั้น
ตอนนี้คนไทยส่วนใหญ่เหมือนเดินฝ่าทะเลทรายมายาวนาน และไม่รู้ว่าจะสิ้นสุดเมื่อไร
“น้ำ” เพียง 1 แก้วในวันนี้ มีค่ากว่า “น้ำ” 1 ขวดใหญ่ในวันหน้า
หากตอนนี้ใครยังมีกำลังพอหา “น้ำ” ได้
รีบมอบให้เขาวันนี้เถอะครับ
สังคมอยู่ได้ เราจึงอยู่ได้
