
หนุ่มเมืองจันท์เล่าเรื่องที่จำไม่รู้ลืม หลังเจอ สตง.ตรวจงบฯซื้อหนังสือ พร้อมคำถามชวนอึ้ง “เอาเงินให้ห้องสมุดไปซื้อหนังสือ รู้ได้อย่างไรว่านักเรียนจะอ่าน”
นายสรกล อดุลยานนท์ นักเขียนและที่ปรึกษาด้านธุรกิจ นามปากกา “หนุ่มเมืองจันท์” โพสต์ข้อความถึงการตรวจสอบของ สตง. ความว่า เมื่อหลายปีก่อน ช่วงรัฐบาล คสช. เพิ่มอำนาจให้กับสำนักงานตรวจเงินแผ่นดิน และสร้างขั้นตอนการเบิกจ่ายที่รัดกุมแต่ยุ่งยากเกินเหตุ แบบคนไม่เคยทำงาน
ผู้บริหารองค์การบริหารส่วนท้องถิ่นของจังหวัดในภาคอีสานคนหนึ่งเคยเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง หน่วยงานของเขาจัดงานหนังสือ ชวนสำนักพิมพ์ต่าง ๆ ไปร่วมงาน เพื่อกระตุ้นให้คนในจังหวัดรักการอ่าน
เขาเห็นว่าห้องสมุดโรงเรียนน่าจะเป็นจุดเริ่มต้นในการทำให้นักเรียนรักการอ่าน จึงจัดสรรงบฯให้กับห้องสมุดแต่ละโรงเรียนมาซื้อหนังสือในงาน เป็นไอเดียที่น่ารักมาก
บางโรงเรียนบรรณารักษ์ก็เป็นคนซื้อเอง บางโรงเรียนน่ารักกว่า เขาให้เด็กเป็นคนเลือกซื้อ อยากอ่านหนังสืออะไรก็ซื้อเล่มนั้น ฟังดูแล้วไม่น่าจะมีอะไรใช่ไหมครับ ถ้าคิดแบบนั้น คุณคิดผิด
วันหนึ่ง มีเจ้าหน้าที่ สตง.มาตรวจงบฯค่าใช้จ่ายในงานนี้ เห็นงบฯที่จัดสรรให้ห้องสมุดโรงเรียน ผู้บริหารคนนี้เล่าว่า เจ้าหน้าที่ สตง.ตั้งคำถามที่เขานึกไม่ถึง เจ้าหน้าที่คงเห็นวัตถุประสงค์ของโครงการว่าช่วยให้นักเรียนรักการอ่าน
เขาตั้งคำถามง่าย ๆ ที่มีรูปร่างสี่เหลี่ยมชัดเจน “เอาเงินให้ห้องสมุดไปซื้อหนังสือ แล้วรู้ได้อย่างไรว่านักเรียนจะอ่าน” คำถามนี้คมคายมาก ผมจำจนถึงวันนี้