เรื่องโดย Too Hip To Retire
- สถิติหวย ตรวจหวย ผลสลากกินแบ่งรัฐบาล งวด 16 เมษายน ย้อนหลัง 10 ปี
- อย.เปิดชื่ออาหารเสริม พบสารอันตราย ร้ายแรงจนถึงแก่ชีวิต เตรียมดำเนินการตามกฎหมาย
- BITE SIZE : ขึ้นค่าแรง 10 จังหวัด-ปรับเงินเดือนข้าราชการ เพิ่มขึ้นเท่าไร
“ไม่ต้องมาเห็นใจฉัน ไม่ต้องคิดว่าคุณไม่พูดจากดทับฉัน เพราะฉันทำอาชีพที่เลือกเอง ทำธุรกิจ และรวยมาก!”
นี่อาจเป็นคำจำกัดความของธุรกิจและทุนนิยมสีเทาขนาดใหญ่ที่บรรดาสาวๆในธุรกิจหลายคน มองถึงการทำงานเป็นธุรกิจระดับมืออาชีพ
ทำไมน่ะหรือ?
เพราะธุรกิจที่ขายความบันเทิงทางเพศแก่ผู้ใหญ่ ถูกระบุว่าเป็นหนึ่งในตัวขับเคลื่อนเศรษฐกิจโลกที่แม้จะเป็นธุรกิจคาบเกี่ยวกับประเด็นศีลธรรมความเสื่อมของสังคมแต่เรื่องลับๆแบบนี้ก็มีมูลค่าทางเศรษฐกิจมหาศาลเฉกเช่นธุรกิจภาพลักษณ์เทาๆประเภทอื่น
สำหรับในโลกทุนนิยม หรือธุรกิจแบบเสรีนิยม ที่ไม่เอาชุดความคิดศีลธรรมเข้าครอบจับ มองอาชีพนี้เป็นอีกหนึ่งอาชีพ ไม่มีอะไรที่จะถูกคิดว่า เป็นประเด็นกดทับให้ต้องคิดถึงด้วยซ้ำ เพราะดารานักแสดงเหล่านี้หลายคนเลือกจะมาประกอบอาชีพนี้ด้วยตัวเอง สร้างหนทางของตัวเองขึ้นมา จากนักแสดงพัฒนาไปสู่นักลงทุนในอุตสาหกรรมนี้เลยด้วยซ้ำ
แม้แต่คนดูที่คิดจะมาตีความเชิงเห็นอกเห็นใจว่าเราไม่ตัดสินว่ากดทับพวกคุณเลยนะ บางทีเราอาจต้องลืมชุดความคิดแบบนั้นไปซะ
…เพราะบรรดาสาวๆในอุตสาหกรรมนี้จำนวนมาก ที่เลือกมาทำอาชีพนี้ พวกเธอมองว่า มันไม่เกี่ยวว่าใครจะมาเข้าใจ หรือจะมาซึ้งใจเห็นใจด้วยซ้ำ ความคิดไม่กดทับเป็นเรื่องดี เพราะมีความเห็นใจต่อเพื่อนมนุษย์ แต่ถ้ามาแนว ซาบซึ้งโอเว่อร์ไป ประหนึ่งเห็นใจแต่ที่สุดมันก็คือการกดทับโดยคนเห็นใจไม่รู้ตัวอยู่ส่วนหนึ่งด้วยซ้ำ และนั่นก็แปลว่า “คุณไม่รู้จักอุตสาหกรรมนี้ซะแล้ว”
เพราะนี่คือธุรกิจ และธุรกิจต้องมีรายได้ และต้องได้กำไร!
สำหรับขนาดความใหญ่โตของอุตสาหกรรมนี้ มีบรรดาบริษัทผู้เล่นรายใหญ่ของธุรกิจนี้กระจายอยู่ในหลายประเทศ ตั้งแต่เจ้าดังทั้ง Vivid Entertainment (สหรัฐ), Playboy (สหรัฐฯ), Frenesi Films (บราซิล) Erostream (เนเธอร์แลนด์)
ขณะเดียวกันพบว่ามีประเทศที่ผลิตสื่อทางเพศออกมาในปริมาณมาก อาทิ สเปน ญี่ปุ่น รัสเซีย เยอรมัน เป็นต้น
หากวัดจาก toptenreviews.com ได้ระบุถึงประเทศที่มีรายรับจากอุตสาหกรรมความบันเทิงทางเพศระดับหลักหลายพันล้านเหรียญสหรัฐ มีตั้งแต่ จีน เกาหลีใต้ ญี่ปุ่น และสหรัฐ
โลกแห่งทุนพัฒนามาถึงวันนี้ทำให้บางมหาวิทยาลัยในต่างประเทศ กล้าเปิดสอนวิชาที่เกี่ยวเนื่องกับธุรกิจนี้ เช่นที่ The State University of New York เปิดสอนวิชา Cyberporn and Society ในระดับปริญญาตรี นั่นคือ สอนในทางทฤษฎี การสำรวจการตลาด โดยมีเป้าหมายเพื่อโอกาสต่อยอดธุรกิจวงการนี้
ขณะที่มีรายงานว่า นักธุรกิจหญิงวงการนี้ หรือที่จริงก็เริ่มมาจากนักแสดงหนังเอวี แต่มีหัวการค้าที่ชื่อ “เจนน่า เจเมอร์สัน” ซึ่งถือเป็นหนึ่งในผู้ทรงอิทธิพลวงการนี้ เธอสามารถขายผลงานของเธอที่ปรากฎบนเว็บไซต์ให้แก่เพลย์บอยได้สูงถึง 30 ล้านเหรียญสหรัฐ เรียกว่าภาพยนตร์เนื้อหาหนังผู้ใหญ่ของเธอบนเว็บไซต์มีมูลค่าทางสินทรัพย์สูงเอาเรื่อง นอกจากนี้เธอยังมีธุรกิจเซ็กส์ทอยของตัวเองด้วย
นั่นคือนักแสดงหนังผู้ใหญ่ระดับผันตัวเป็นนักธุรกิจ แต่ถ้าสเกลระดับนักแสดงแล้วล่ะก็ “เจสซี่ เจน” หนึ่งในผู้หญิงที่ร่ำรวยจากอุตสาหกรรมนี้ ที่มีผลงานการแสดงนับร้อยเรื่องในหนังผู้ใหญ่มีค่าตัวต่อเรื่องสูงถึง 8 ล้านเหรียญสหรัฐ
และถ้าคิดว่าพวกเธอเหล่านี้ไม่มีสมอง ขอให้ลองดูตัวอย่างเธอผู้นี้ “เทรซี่ ลอร์ด” ที่รู้จักกันดีในฐานะเป็นทั้งนักร้อง นางแบบ และนักเขียน เธอยังแบ่งเวลามาทำงานเป็นนางแบบภาพนู้ดในอุตสาหกรรมบันเทิงของผู้ใหญ่เช่นกัน ซึ่งรายได้ของสาวเสรีนิยมและผู้เลือกที่จะประกอบอาชีพนี้เองก็ฟันไปชิ้นงานละ 7 ล้านเหรียญสหรัฐ
มาฟากฝั่งเอเชีย “มาเรีย ทาคากิ” นักแสดงหนังผู้ใหญ่ชาวญี่ปุ่น แม้ปัจจุบันจะไม่ได้มีผลงานหรือทำงานในวงการนี้แล้ว แต่ก่อนที่เธอจะหยุดทำอาชีพนี้เธอเริ่มอาชีพจากนางแบบและนักแสดงในสื่อกระแสหลัก ก่อนจะผันเข้าสู่วงการหนังอีโรติกดราม่า ซึ่งเธอทำรายได้สูงถึง 5 ล้านเหรียญสหรัฐ เป็นต้น
หรือกรณีอย่าว “เคธี่ มอร์แกน” ที่แม้จะรีไทร์จากวงการนี้ไปแล้ว แต่เธอก็มาอย่างสมัครใจ หลังจากเริ่มต้นอาชีพเป็นนักจัดรายการวิทยุ และแดนเซอร์ มีผลงานภาพยนตร์ในเอชบีโอ 2-3 เรื่อง ก่อนจะเข้าสู่วงการหนังผู้ใหญ่เช่นกัน และเลิกไปเพราะแต่งงาน ซึ่งเธอก็มีสินทรัพย์ที่ได้รายได้จากวงการนี้ไปหลักหลายล้านเหรียญสหรัฐเช่นกัน
สำหรับนักแสดงหนังผู้ใหญ่หรือที่มีผลงานผ่านภาพนิ่งภาพเคลื่อนไหวอื่้นๆที่มีรายได้สูงๆ อาทิ บรี โอลด์สัน สาวจากรัฐเท็กซัส สหรัฐ , เจนน่า เฮซ ที่เข้าวงการนี้ตั้งแต่อายุ 19 ปี และมีผลงานเป็นผู้กำกับฯภาพยนตร์แนวนี้เองอีก ก่อนจะรีไทร์จากอุตสาหกรรมนี้ในเวลาต่อมา , ซาช่า เกรย์ ที่เป็นทั้งนางแบบ นักเขียน และก็มีประสบการณ์ผ่านหนังผู้ใหญ่มาเช่นกัน
ย้อนกลับไปดูอุตสาหกรรมนี้หากวัดในระดับโลกถือเป็นอุตสาหกรรมสีเทาขนาดใหญ่ที่ผลิตความบันเทิงทางเพศให้กับกลุ่มผู้ใหญ่ ซึ่งสื่อเหล่านี้หมายรวมถึงงานเขียน ภาพถ่าย เสียง แอนิเมชั่น วิดีโอ วิดีโอเกม และปัจจุบันคือในอินเตอร์เน็ต
ในประวัติศาสตร์โลก สื่อบันเทิงทางเพศถูกพัฒนาเป็นเรื่องพาณิชย์ได้ตั้งแต่เมื่อใด
…ย้อนได้ถึงสมัยยุควิคตอเรีย โดยมีภาพ งานเขียน และสิ่งของทางเพศตั้งแต่ยุคนั้น
ขณะที่แง่มุมทางกฎหมายเคยระบุถึงความผิดทางคดีอาญาเกี่ยวกับภาพถ่ายลามกซึ่งเป็นกฎหมายที่ออกโดยรัฐสภาอังกฤษตั้งแต่ปี 1857 และเมื่อผ่านกาลเวลามาสู่อุตสาหกรรมสื่อลามกยุคใหม่ที่แพร่หลายไปหลายประเทศ ทำให้มีบางประเทศที่อนุญาตทางกฎหมายให้เป็นความบันเทิงสำหรับผู้ใหญ่ได้นั่นเอง
