เรื่องโดย กรกนก มาอินทร์ / ประชาชาติธุรกิจออนไลน์
อีกหนึ่งของดีที่ไปเยือนจังหวัดเพชรบุรีคือ “ชมพู่เพชรสายรุ้ง” โดย สำนักงานเกษตรจังหวัดเพชรบุรี เขียนไว้ในหนังสือ “ชมพู่เพชรสายรุ้ง ” ว่า ชมพู่เพชรสายรุ้ง เป็นไม้ผลที่ปลูกในจังหวัดเพชรบุรีเมื่อประมาณ 176 ปีที่แล้ว เดิมมีชื่อเรียกหลายชื่อ ไม่ว่าจะเป็น ชมพู่เขียวเสวย ชมพู่สายน้ำผึ้ง
ซึ่งในปัจจุบันเรียกว่า “ชมพู่เพชรสายรุ้ง” เพื่อเจาะจงลงไปว่าเป็นพันธุ์ใหม่ ทำให้ผู้บริโภคเข้าใจว่าอันไหนคือชมพู่เพชรแท้ๆ
- ค่าขนส่งแคดเมียมกลับบ้าน จ.ตาก เบาด์ แอนด์ บียอนด์ จ่ายหมด
- เปิดคำทำนาย “นางมโหธรเทวี” นางสงกรานต์ ปี 2567 ฝนตกในโลกมนุษย์ 30 ห่า
- สงกรานต์ 2567 ทางด่วนฟรี มอเตอร์เวย์ฟรี สายไหนบ้าง ฟรีถึงวันไหน
หากลองเสิร์ชข้อมูลในกูเกิลว่า “ชมพู่เมืองเพชร” รายชื่อสวนอันดับเเรกที่ปรากฎคือ “สวนชมพู่ลุงเทิ้น” ตั้งอยู่ที่ ตำบล หนองโสน อำเภอเมืองเพชรบุรี เพชรบุรี อีกหนึ่งสวนชมพู่ที่เป็นที่รู้จัก เเละได้รับความนิยม
เรณู ผิวขำ หรือพี่น้ำ ลูกสาว “ลุงเทิ้น” อาสาเป็นคนพาชมสวนชมพู่ที่มีอายุเท่าตนเองก็ว่าได้ ท่ามกลางบรรยากาศร่มรื่น พื้นที่กว่า 2 ไร่ ต้นชมพู่อายุนับ 40 ปี ขนาดใหญ่ รายล้อมไปด้วยนั่งล้านทำจากไม้ เพื่อให้คนงานปีนขึ้นไปห่อชมพู่ เก็บผลผลิต เเละในบางครั้ง พี่น้ำเล่าด้วยน้ำเสียงขบขันว่า “ลูกค้าก็มีปีนขึ้นไปถ่ายภาพ”
“พี่น้ำ” เล่าย้อนกลับไปกว่า 40 ปีที่เเล้ว “ลุงเทิ้น” เดิมมีอาชีพทำนา ซึ่งในตอนนั้นปลูกข้าวนาปี 6 เดือนทำนา 1 ครั้ง พอพ้นหน้าทำนา รายได้ก็เริ่มหาย จึงหันมาปลูกชมพู่ ซึ่งเเต่ก่อน “ชมพู่เพชรสายรุ้ง กิโลกรัมละ 40 บาทเท่านั้นเอง”
เวลาผ่านไป อายุของลุงเทิ้นมากขึ้น ร่างกายไม่ได้เเข็งเเรงเหมือนตอนยังหนุ่ม เริ่มทำงานไม่ไหว จึงได้ไอเดียว่า ควรเก็บชมพู่เอาไว้ พี่น้ำตัดสินใจลาออกจากงานประจำที่ทำอยู่ เเล้วมุ่งสานต่องานที่พ่อสร้างไว้ ด้วยการเป็นเกษตรกรแบบเต็มตัวมากขึ้น
“เกือบ 3 ปีนะ ที่พี่เปิดเพจทางเฟซบุ๊ก ช่วงเเรกที่ทำเพื่อให้คนรู้จักกับชมพู่มากขึ้น พอนานเข้าเริ่มมีคนมาพูดว่ามาเมืองเพชรไม่ได้กินชมพู่เพชรเลย เวลาไปชิมหวานมาก เเต่พอซื้อกลับบ้าน จืดบ้าง เน่าบ้างก็มี” พี่น้ำเล่าขณะพาเราเดินเข้าไปใต้นั่งล้านท่ามกลางต้นชมพู่อายุ 40 ปี ขนาดใหญ่ พร้อมเล่าต่อว่า
ทำไมเเม่ค้าไม่ซื่อสัตย์ในอาชีพตนเอง ชมพู่ที่คนมักเข้าใจผิด เพราะคิดว่าถ้ามาถึงเพชรบุรี ชมพู่ทุกพันธุ์คือ “ชมพู่เพชรสายรุ้ง” เเต่จริงๆ มักเอาชมพู่เพชรสุวรรณ ที่ซื้อขายกันไม่กี่สิบบาท เเต่กลับเอาไปหลอกขายกิโลละเป็นร้อย จึงบอกเล่าข้อมูลลงในเพจ เริ่มมีลูกค้าสนใจ มาซื้อหน้าสวน เกิดการบอกต่อ โดยลูกค้ากลุ่มนี้ไม่เกี่ยงราคา ขอเเค่คุณภาพของชมพู่พอ
หลังจากกระโดดลงสู่สนามค้าขายออนไลน์ “พี่น้ำ” บอกว่าลูกค้ามาจากทางออนไลน์มากกว่าหน้าสวน เนื่องจากระยะทาง เเละการเดินทางมาหน้าสวนยังคงติดขัดสำหรับลูกค้า
ตอนนี้สวนลุงเทิ้นมีการส่งชมพู่เข้าไปในกรุงเทพฯ 3 จุด ได้เเก่ สายใต้ใหม่ สายใต้เก่า หมอชิต เพิ่มการส่งคือ SCG เเต่จะได้ในตัวเมืองที่ 1 วันของไปถึง สำหรับสายใต้ทั้งหมดจะส่งทางรถทัวร์ ให้ลงตามจุด ลูกค้าก็มารับ ถ้าสายอีสานจะไม่มีรถจริงๆ ก็จะเเก้ด้วยการรวมออเดอร์ 1 วันเเล้วไปส่งที่นครชัยเเอร์ ถนนกำเเพงเพชร เเล้วกระจายของไป กรณีที่ไม่ได้ไปออกบูธ จะส่งของไปที่กรุงเทพฯ 1 จุด เเล้วเรียกไลน์เเมนส่งให้ลูกค้า ส่วนระยะไกล ได้ในบางจังหวัด เพราะชมพู่จะต้องส่งให้เร็วที่สุด
“การที่เราซื่อสัตย์กับลูกค้า เค้าจะไปบอกต่อ เเล้วกลับมาซื้อ จากที่ซื้อครั้งเเรก 2 กิโลกรัม ก็กลับมาซื้อเพิ่มเป็น 10 กิโลกรัมก็มี ถ้าส่งไปเเล้วชมพู่เกิดเสียหายระหว่างส่ง ทางสวนจะเคลมให้ ด้วยการส่งผลไม้ชุดใหม่ไปให้ ทำให้เราได้ใจลูกค้ามากขึ้น” พี่น้ำเล่า ขณะหยิบชมพู่ที่เก็บไว้ในชะลอมมาให้ได้ชมเเละชิม
หลังจากลิ้มรสเเละได้สัมผัสชมพู่กันไปพอสมควร เกิดข้อสงสัยที่ว่าจุดเด่นของชมพู่เพชรสายรุ้งของสวนลุงเทิ้นอยู่ที่ไหน? “พี่น้ำ” ตอบว่า ชมพู่เพชรสายรุ้งเป็นผลไม้ GI (สิ่งที่บ่งชี้ทางภูมิศาสตร์) ติด 1 ใน 75 สินค้า GI ของประเทศไทย เนื่องจากพื้นที่ปลูกอยู่ไม่ไกลจากเเม่น้ำเพชร เเละได้ชื่อว่าเป็น “ดินน้ำไหลทรายมูล” มีการทับถมของซากตะกอน ดินมีเเร่ธาตุ เเละความอุดมสมบูรณ์ เป็นที่มาของรสชาติที่ดีของชมพู่เมืองเพชร
“เพชรสายรุ้งเเท้จะมีก้นเเคบ รสชาติหวาน ผิวสวย สีของผลจะมีลักษณะเป็นสีเขียวอ่อนปนชมพูมีแถบสีชมพู (เส้นเอ็น) เป็นริ้ว ขายกันหน้าสวนที่ 150 200 250 300 ตามขนาดของชมพู่ เมื่อส่งไปขายที่กรุงเทพฯ ไซซ์ใหญ่สุดอยู่ที่ราคา 400 บาท กรณีลูกค้าไม่มั่นใจว่าได้ชมพู่เพชรสายรุ้งหรือเพชรสุวรรณนั้น ให้ดูเลยว่า ชมพู่เพชรสุวรรณก้นจะกว้าง ผิวสีเขียวเข้ม รสชาติจืด”
เมื่อถามต่อไปถึง กระบวนการ ขั้นตอนการปลูก “ชมพู่เพชรสายรุ้ง” ได้รับคำตอบพร้อมรอยยิ้มว่า การดูเเลเริ่มตั้งเเต่ชมพู่ออกดอก เเละทิ้งเกสร หลังจากนั้นประมาณ 2 อาทิตย์ จะใช้ถุงกระดาษสีน้ำตาลมาห่อหุ้มผลเอาไว้ เรียกได้ว่า ผลผลิต 1 ตัน ก็ห่อกันทั้งหมดนั่นเลย
เเล้วการห่อด้วยถุงกระดาษต่างจากการห่อด้วยถุงพลาสติกที่เราเห็นกันอย่างไรนั้น “พี่น้ำ” เล่าว่า จากการลองถุงพลาสติกห่อ ชมพู่จะผิวไม่สวย คลายน้ำ รสชาติเสีย เเต่การใช้ถุงกระดาษสีน้ำตาลห่อนั้นจะช่วยให้ผิวของชมพู่สวย ใส รสชาติของชมพู่จะหวานกรอบ ทั้งยังกันเเมลงได้
ซึ่งหลังจากห่อถุงกระดาษสีน้ำตาลเป็นเวลากว่า 25-30 วัน จะเริ่มเก็บผลผลิตได้เเล้ว เเต่ถ้ากรณีเปิดออกมาเเล้วชมพู่ยังไม่ได้ที่ก็จะรอต่อไปจนสามารถเก็บเกี่ยวได้ ซึ่งผลผลิตต่อครั้งอาจได้ถึง 1 ตัน สวนรายได้นั่น “พี่น้ำ” แอบกระซิบว่า อยู่ที่หลักเเสนเลยทีเดียว
“หลายคนอาจบ่นกันว่าชมพู่มันราคาเเพง เเต่จริงๆ การดูเเล ต้นทุน พร้อมทั้งคุณภาพมันเหมาะสมกับราคา ส่วนที่ว่าชมพู่เราฉีดยาฆ่าเเมลงทำให้ผิวสวยนั้น จริงๆ เเล้วเราห่อกันทุกผลต่างหาก”
เเล้วต้นชมพู่อายุกี่ปีกันนะ…ถึงสามารถเก็บเกี่ยวผลผลิตที่ได้คุณภาพ? คำตอบจากลูกสาวลุงเทิ้น คือ ต้นชมพู่มีอายุนับร้อยปี ประมาณ 5-7 ปีขึ้นไป ต้นชมพู่จะให้ผลผลิตที่หวาน มีคุณภาพ สามารถเก็บเกี่ยวได้ ในส่วนนี้การบำรุงมีผลต่อรสชาติของชมพู่ สำหรับสวนลุงเทิ้น เเน่นอนว่า ต้นชมพู่อายุกว่า 40 ปี รสชาติไม่แพ้ใครเเน่นอน
เป็นอีกหนึ่งซิกเนเจอร์ของเพชรบุรี ที่ใครมีโอกาสเเวะไปเยือนต้องห้ามพลาด “ชมพู่เพชรสายรุ้ง” จากสวนลุงเทิ้น นอกจากนี้ยังมีทุเรียนเเละผลไม้อื่นๆ อีกด้วย
อย่างไรก็ตาม ความสำเร็จของสวนลุงเทิ้น มาพร้อมกับคติที่ว่า “ถ้าเราซื่อสัตย์กับลูกค้า เราจะอยู่ได้ อยู่นาน”
ภาพบรรยากาศ “สวนลุงเทิ้น”
