“สกอตต์ โบราส” เอเย่นต์ผู้ทรงอิทธิพลในโลกกีฬา
สำหรับแฟนบอลหรือคนที่สนใจกีฬา อาจคุ้นชื่อซูเปอร์เอเย่นต์อย่าง ฮอร์เก้ เมนเดส ซึ่งดูแลนักเตะระดับโลกมากมาย อย่าง คริสเตียโน่ โรนัลโด้ไปจนถึง ดิเอโก้ คอสต้า หรือ มิโน ไรโอล่า ที่มีนักฟุตบอลในมืออย่าง ปอล ป็อกบา และเป็นคนผลักดันดีลระดับโลกมามากมาย แต่จากข้อมูลของนิตยสารฟอร์บส เอเย่นต์ที่มีอิทธิพลและร่ำรวยที่สุดในโลก กลับไม่ใช่ซูเปอร์เอเย่นต์ทั้งสองรายที่ว่ามา
นิตยสารฟอร์บสจัดอันดับเอเย่นต์ที่ทรงอิทธิพลที่สุดในวงการกีฬา ในปี 2018 ชื่อที่ขึ้นอันดับ 1 ในลิสต์ ยังเป็น สกอตต์ โบราส เอเย่นต์ชาวอเมริกัน ซึ่งคลุกคลีในเบสบอลกีฬายอดนิยมในโลกอเมริกันเกมส์ โดยโบราสติดเบอร์ 1 มา 6 ปีติดต่อกันแล้ว
ปีนี้นิตยสารฟอร์บสประเมินมูลค่าสัญญานักกีฬาที่โบราสดีลด้วย มากถึง 1,800 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งทำให้โบราสรับค่าคอมมิสชั่นก้อนโตถึง 105 ล้านดอลลาร์สหรัฐ สถิติดีลที่มีมูลค่ามากกว่า 100 ล้านดอลลาร์สหรัฐของโบราส เกิดขึ้นถึง 9 ครั้ง ดีลระดับยักษ์ที่เคยทำ ก็มีสัญญาที่เคยดีลให้ อเล็กซ์ โรดริเกซ อดีตนักเบสบอลซูเปอร์สตาร์ของนิวยอร์ก แยงกีส์ ซึ่งมีมูลค่ารวมถึง 250 ล้านดอลลาร์สหรัฐ มาจนถึงดีลที่ตั้งหลักไมล์ใหม่ให้กับวงการอีกครั้ง กับดีลที่จะเกิดกับ ไบรซ์ ฮาร์เปอร์ ไรท์ฟีลเดอร์วัย 25 ปี จากวอชิงตัน เนชันแนลส์ ที่ลือกันว่ามีมูลค่าดีลอาจแตะหลัก 400 ล้านดอลลาร์สหรัฐ
ขณะที่บริษัทของเอเย่นต์เบอร์หนึ่งในอเมริกันเกมส์ ก็เป็นอีกหนึ่งกลุ่มเอเย่นต์ยักษ์ใหญ่ในวงการเบสบอล แม้ว่าจะมีเอเย่นต์หน้าใหม่ หรือเอเย่นต์อื่นในอุตสาหกรรมก็ตาม แต่บริษัท โบราส คอร์ปอเรชั่น ยังรั้งอันดับ 5 ในลิสต์บริษัทเอเยนซี่กีฬาที่มีมูลค่ามากที่สุดในโลกได้
โบราส เป็นอดีตนักเบสบอลที่พอมีแววและศักยภาพในวงการ เส้นทางของเขาจบลงไม่สวยนักจากอาการบาดเจ็บเข่า ปัญหาคลาสสิกของนักกีฬาอาชีพ แต่สำหรับหนุ่มจากแคลิฟอร์เนียรายนี้ โบราสผันมาเอาดีด้านกฎหมาย และทำงานให้กับฝ่ายกฎหมายของบริษัทผลิตยา
จนยุค 80s เขาเริ่มต้นทำงานเอเย่นต์ให้กับอดีตเพื่อนร่วมทีม ไม่กี่ปีต่อมาก็สร้างชื่อในดีลที่เป็นปรากฏการณ์ในวงการเบสบอลยุค 80s ด้วยดีลมูลค่า 7.5 ล้านดอลลาร์สหรัฐ กับอดีตเพื่อนร่วมทีม
จะว่าไปอาชีพเอเย่นต์ เป็นอาชีพที่ต่อสู้เพื่อผลประโยชน์ให้กับนักกีฬา การต่อรองเพื่อเม็ดเงินหรือผลประโยชน์อื่น ๆ ให้คนในสังกัด คือ สิ่งที่พวกเขาทำกัน และเก็บเกี่ยวจากส่วนแบ่งในสัญญา ลักษณะงานแบบนี้จึงไม่น่าแปลกที่คนในวงการจะไม่ชอบหน้าเอเย่นต์เท่าไหร่นัก สกอตต์ก็อยู่ในกลุ่มนั้นด้วย ซึ่งนั่นทำให้โบราสเป็นอีกหนึ่งเอเย่นต์ที่มีอิทธิพลมากที่สุดในวงการเบสบอล โดยมีสถิติจากฟอร์บสเป็นเครื่องการันตี
ความเกลียดชังต่อสกอตต์ เรียกได้ว่าอยู่ในอันดับต้น ๆ ไม่แพ้เรื่องมูลค่าสัญญาที่ดีลซึ่งทำให้เขาติดลิสต์อันดับต้นของฟอร์บส โบราส คือ เป้าเมื่อแฟนเบสบอลเห็นผู้เล่นที่พวกเขารักต้องย้ายไปร่วมกับทีมอื่น (เช่นเดียวกับการย้ายสังกัดในกีฬาชนิดอื่น) ที่สำคัญ คือ บุคลากรในทีมใหม่ก็จะรู้ดีว่า ฝ่ายที่ทำสัญญาร่วมกับลูกค้าของโบราส ถูกรีดเงินค่าสัญญาและค่าใช้จ่ายต่าง ๆ เข้ากระเป๋านักกีฬา และนั่นคือสิ่งที่เอเย่นต์แถวหน้าทำได้ดีนั่นเอง
สิ่งที่ทำให้โบราสมีชื่อเสียง และนักกีฬาคนดังที่ต้องการรับรายได้เข้ากระเป๋าให้มากที่สุด มาใช้บริการเอเย่นต์คนดังรายนี้ คือ ความสามารถในการเจรจาซูเปอร์ดีลให้เกิดขึ้น (ซึ่งไม่ใช่เรื่องผิดปกติในวิสัยคนทำงานโดยเฉพาะคนที่มีศักยภาพจะคาดหวัง)
กลยุทธ์ของสกอตต์ โบราส ก็อาจถูกเรียกจากนักวิจารณ์และสื่อกีฬาว่า “สุดโต่ง” พร้อมล้มโต๊ะหากไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ จนสื่อเรียกกันว่า “ดาร์ทเวเดอร์” แห่งวงการเบสบอล
โบราสมีนักกีฬาที่ดูแลในมือประมาณ 70 ราย ชื่อเสียงและผลงานที่ผ่านมา ทำให้เขาเป็นที่รู้จักในฐานะผู้กุมเหล่านักกีฬาพรสวรรค์ไว้ในมือ หลายปีก่อน โบราสเคยได้ส่วนแบ่ง 5 เปอร์เซ็นต์ จากค่าเหนื่อยของลูกค้า ซึ่งถือว่าไม่มากนักเมื่อเทียบกับเอเย่นต์รายอื่นที่อาจกินส่วนแบ่งระหว่าง 5-20 เปอร์เซ็นต์ แต่จากตัวเลขสัญญามโหฬารของลูกค้า โบราสสามารถทำรายได้จากนักกีฬาที่ดูแลเฉลี่ยรายละมากกว่า 5 ล้านดอลลาร์สหรัฐต่อปี
อีกหนึ่งจุดเด่นที่ทำให้การทำงานของโบราสมีประสิทธิภาพและทำเงินจากเหล่าผู้เล่นพรสวรรค์ มาจากความได้เปรียบที่เขาเข้าใจเบสบอล จากที่เป็นอดีตผู้เล่นมาก่อน และทีมงานที่ร่วมงานด้วยก็มีทั้งอดีตผู้เล่นในยุคเดียวกัน หรือคนเก่งจากสาขาอื่นที่เกี่ยวข้องมาร่วมทีม ทีมงานของโบราสดูแลนักกีฬาและร่วมพัฒนาจากผู้เล่นพรสวรรค์ไปสู่การเพิ่มมูลค่า ที่สำคัญ คือ ไม่เพียงดูแลผลประโยชน์ แต่ในฐานะผู้ที่แสวงหาผลประโยชน์จากความสามารถของผู้เล่น โบราสให้คำแนะนำที่มีประโยชน์ต่อดาวโรจน์ที่เขาดูแลไม่ว่าจะเป็นปีศาจใต้ชุดสูท หรือหนุ่มชุดสูทที่สวมบทปีศาจสำหรับเจ้าของทีม
โบราสทำหน้าที่ของตัวเองตามกฎหมาย นั่นคือการบริหารจัดการผลประโยชน์ของนักกีฬาซึ่งทำรายได้มหาศาล ขณะเดียวกัน อาชีพนี้ก็ตกเป็นผู้รับบาปในมุมแฟนกีฬา ซึ่งมักตั้งคำถามกับ “ความภักดี” จากนักกีฬาที่มีต่อต้นสังกัด เมื่อพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งในดีลย้ายสังกัดครั้งใหญ่ที่ทำให้เอเย่นต์ได้ส่วนแบ่งก้อนโต
