วันนี้ (29 พฤศจิกายน 2560) ศาลปกครองกลางมีคำพิพากษายกฟ้อง ในคดีที่ผู้จำหน่ายสินค้าในที่หรือทางสาธารณะในพื้นที่เขตราชเทวี จำนวน 128 ราย (ผู้ฟ้องคดี) ยื่นฟ้อง ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร กับผู้อำนวยการเขตราชเทวี (ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 และ 2 ตามลำดับ) กรณีออกประกาศกรุงเทพมหานครยกเลิกจุดผ่อนผันให้ทำการค้าหาบเร่-แผงลอย (เฉพาะจุด) ในพื้นที่เขตราชเทวี จำนวน 12 จุด เนื่องจากศาลฯพิจารณาเห็นว่า ประกาศดังกล่าวเป็นประกาศที่ชอบด้วยกฎหมายแล้ว ทั้งนี้ เหตุผลในการยกเลิกจุดผ่อนผันฯ มาจากกรณีที่ผู้บัญชาการตำรวจนครบาลในฐานะเจ้าพนักงานจราจร ตามมาตรา 114 แห่งพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. 2522 ได้มีหนังสือถึงผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 ยกเลิกการให้ความเห็นชอบให้บริเวณพิพาทเป็นจุดผ่อนผันให้ทำการค้าหาบเร่แผงลอยอีกต่อไป เนื่องจากทางเดินเท้าสาธารณะมีวัตถุประสงค์ของการใช้ประโยชน์สำหรับการสัญจร และกรุงเทพมหานครก็มีนโยบายที่จะจัดระเบียบผู้ค้าหาบเร่-แผงลอยเพื่อคืนทางเท้าให้แก่ประชาชน จึงเห็นได้ว่านโยบายและแผนปฏิบัติการจัดระเบียบผู้ค้าหาบเร่-แผงลอย เพื่อคืนทางเท้าให้แก่ประชาชนของผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 เป็นการดำเนินการตามอำนาจหน้าที่ ตามที่พระราชบัญญัติกระทรวงสาธารณสุข พ.ศ. 2535 มาตรา 4 ประกอบมาตรา 41 วรรคหนึ่ง ที่ได้บัญญัติให้ผู้ถูกฟ้องคดี ที่ 1 ในฐานะเจ้าพนักงานท้องถิ่นมีหน้าที่ควบคุมดูแลที่หรือทางสาธารณะเพื่อประโยชน์ใช้สอยของบุคคลทั่วไป การที่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 เห็นว่า สภาพพื้นที่และสภาพแวดล้อมเปลี่ยนแปลงไป ทำให้จุดผ่อนผันบริเวณพื้นที่ในคดีพิพาทไม่อยู่ในหลักเกณฑ์ที่จะกำหนดให้เป็นจุดผ่อนผันต่อไปได้อีก การออกประกาศของผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 จึงเป็นไปเพื่อประโยชน์สาธารณะ เมื่อเทียบกับความเดือดร้อนที่ผู้ฟ้องคดีทั้ง 128 รายได้รับผลกระทบจากการถูกยกเลิกจุดผ่อนผันให้ทำการค้าหาบเร่-แผงลอยในบริเวณพิพาทแล้ว ประโยชน์สาธารณะย่อมมีความเหมาะสมและจำเป็นมากกว่า อีกทั้งข้ออ้างของผู้ฟ้องคดีทั้ง 128 รายที่ว่า ได้รับอนุญาตให้ค้าขายและปฏิบัติถูกต้องตามหลักเกณฑ์และเงื่อนไขในใบอนุญาตมาโดยตลอด มิได้กระทำการฝ่าฝืนจนเป็นเหตุให้ต้องถูกลงโทษหรือยกเลิกจุดผ่อนผันฯ นั้น เมื่อข้อเท็จจริงปรากฏว่า บริเวณที่ได้รับการประกาศกำหนดให้เป็นจุดผ่อนผันให้ทำการค้าหาบเร่-แผงลอย มิได้รับความยินยอมหรือความเห็นชอบจากเจ้าพนักงานจราจรอีกต่อไป ซึ่งมีผลทำให้การประกาศกำหนดให้บริเวณดังกล่าวเป็นจุดผ่อนผันไม่ชอบด้วยกฎหมาย และผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 ออกประกาศยกเลิกจุดผ่อนผันดังกล่าว การอนุญาตนั้นย่อมสิ้นสุดลงตามไปด้วยโดยมิพักต้องพิจารณาว่าผู้รับอนุญาตให้ทำการค้าหาบเร่-แผงลอย ปฏิบัติผิดเงื่อนไขในใบอนุญาตหรือใบอนุญาตสิ้นสุดอายุ ลงหรือยกเลิกหรือไม่
