คอลัมน์

You’ll walk alone.

(แฟ้มภาพ)

คอลัมน์ สามัญสำนึก

โดย สมปอง แจ่มเกาะ

ยังหดหู่และรู้สึกเศร้าใจไม่หายกับเหตุการณ์วิปโยคที่เทอร์มินอล 21 โคราช เมื่อช่วงวันเสาร์-อาทิตย์ 8-9 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา และนับเป็นความสูญเสียครั้งใหญ่ของพี่น้องชาวโคราชและชาวไทยทั้งประเทศ

เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้คนไทย โดยเฉพาะคนโคราชเสียขวัญ เสียกำลังใจมาก ซึ่งคงไม่สามารถประเมินออกมาเป็นตัวเลขได้

ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับครอบครัวผู้สูญเสียทุกครอบครัว และเป็นกำลังใจให้ทุกคน สู้ ๆ…ก้าวข้ามวันที่เลวร้ายนี้ไปให้ได้

จะเรียกว่า “ความวัวยังไม่ทันหาย ความควายเข้ามาแทรก” ก็คงไม่ผิดนัก เพราะช่วงก่อนหน้านี้ประเทศก็กำลังเผชิญหน้ากับปัญหาไวรัสโคโรน่าสายพันธุ์ใหม่ที่ส่งผลกระทบเศรษฐกิจในภาพรวมเป็นวงกว้าง

วกกลับมาเข้าเรื่องที่จั่วหัวขึ้นมา ไม่ใช่เขียนชื่อเพลง You”ll never walk alone. ของชาวเดอะค็อป ผิดนะครับ ปรู๊ฟก็ไม่ผิดด้วย

ก่อนอื่นต้องขออนุญาตแฟน ๆ หงส์แดงที่จะต้องเอ่ยถึงทีมโปรดของทุก ๆ ท่าน และต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ที่ข้อมูลอาจจะไม่แม่นนัก และยอมรับว่ามายุคนี้ผมไม่ค่อยรู้จัก (ชื่อ) นักเตะมากนัก จำชื่อได้และเรียกชื่อถูกไม่กี่คน เช่น “ซาลาห์” เพราะชื่อเหมือนยาแก้ปวดของไทยนครพัฒนา อีกคนก็ “มาเน่” 2 พยางค์ เรียกง่าย ส่วนนักเตะคนอื่น เรียกถูกบ้างผิดบ้าง หรือเรียกอีกครั้งก็อาจจะไม่เหมือนเดิม…(ฮ่า)

ไม่ต้องอารัมภบทให้ยืดยาว…นาทีนี้ ไม่มีใครปฏิเสธว่า ลิเวอร์พูลคือยอดทีมแห่งเกาะอังกฤษ

แข่งมา 25 นัด จากทั้งหมด 38 นัด หงส์แดงยังไร้พ่าย ยังไม่พลาดท่าเสียทีให้ทีมใดเลย เสมอเพียงครั้งเดียว

แถมทำคะแนนทิ้งห่างทีมอันดับ 2 ชนิดตามไม่เห็นฝุ่น

ยิ่งได้เห็นการทำทีมของเจอร์เก้น คล็อปป์ ยอดกุนซือสมองเพชร แล้วต้องชมว่ายอดเยี่ยมจริง ๆ

ทั้งการวางแผนการเล่น การกระตุ้นลูกทีม การดึงจุดแข็งของนักเตะแต่ละคนมาใช้ประโยชน์ การปรับเปลี่ยนแผน การเปลี่ยนตัวผู้เล่น ฯลฯ เรียกว่าทำได้อย่างเหมาะเจาะ ลงตัว ไม่ว่าจะเป็นตัวจริง ตัวสำรอง สามารถทดแทนกันได้อย่างไม่มีที่ติ

ทุกแมตช์ที่จบลงล้วนมีแต่เสียงปรบมือและเสียงชื่นชม พร้อมเสียงเพลง You”ll never walk alone. ที่ก้องกระหึ่มสนาม

ร้อนแรงไร้เทียมทานสุด ๆ และจากสถิติดังกล่าว ว่ากันว่า ขอชนะอีกแค่ 6 นัด จากโปรแกรมการแข่งขันที่เหลืออยู่อีก 13 นัด ลิเวอร์พูลก็จะคว้าถ้วยแชมป์พรีเมียร์ลีกมาครองได้สำเร็จ หลังจากที่รอคอยถ้วยนี้มานานกว่า 30 ปี

ดูละครแล้วย้อนกลับมาดูเมืองไทยของเรา รัฐบาลไทยของเรา

ทำมั้ย ทำไม…จึงเป็นคนละเรื่อง ราวฟ้ากับดิน

ถึงวันนี้ รัฐบาลทำงานกันมา 7 เดือนเต็ม และกำลังย่างเข้าสู่เดือนที่ 8 แต่ก็ยังย่ำอยู่กับที่ ไม่มีผลงานที่โดดเด่นเป็นรูปธรรมให้เห็นให้สัมผัสพอให้ชื่นใจได้บ้าง

โดยเฉพาะการแก้ปัญหาเศรษฐกิจปากท้องที่เหมือนพายเรือในอ่าง ทำตัวเป็นรัฐบาลใจป้ำใจใหญ่ที่โปรยเงินแจกชาวบ้านเป็นว่าเล่น

ส่วนพรรคร่วมรัฐบาล ทั้งพลังประชารัฐ ประชาธิปัตย์ ภูมิใจไทย ชาติไทยพัฒนา ต่างคนต่างทำ ต่างคนต่างหาเสียง ทำงานไปคนละทิศละทาง พายเรือแบบไร้หางเสือ

มิหนำซ้ำ บรรดา ส.ส. รัฐมนตรี บางคนยังทำเรื่องงามหน้าได้ไม่เว้นแต่ละวัน แต่ก็ยังถูลู่ถูกัง อุุ้มกันไว้ กระเตงกันไป ประชาชนสุดจะเอือมระอา

แต่ก็แปลก ที่นายกรัฐมนตรี ที่เปรียบเสมือนผู้จัดการทีม ยังไม่เปลี่ยนตัวออก ปล่อยให้เล่นต่อ

นี่เป็นความล้มเหลวเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น

จึงไม่แปลกที่จะได้ยินเสียงบ่นจากชาวบ้านร้านตลาดที่ดังขึ้นเรื่อย ๆ จากที่เคยชื่นชอบชื่นชมก็เริ่มกลายเป็นเสียงก่นด่าสาปแช่ง

นับวันคะแนนนิยมที่เคยมีก็เริ่มหดหายลงไปเรื่อย ๆ

ยิ่งอยู่นานคนยิ่งเกลียด

อีกไม่นาน You”ll walk alone. แน่ ๆ