วิทยาลัยดุสิตธานี จับมือสมาคมสตรีอุดมศึกษาฯ พัฒนาอาชีพกลุ่มสตรีแม่เลี้ยงเดี่ยว ชุมชนหนองสามวัง อำเภอหนองเสือ จังหวัดปทุมธานี ด้วยองค์ความรู้ด้านการประกอบอาหารและการโรงแรม รวมถึงทักษะทางด้านการบริหารธุรกิจตามมาตรฐานของเครือดุสิตธานี
วันที่ 10 มกราคม 2567 ในช่วงเวลาที่สังคมกำลังเผชิญความยากลำบากทางเศรษฐกิจที่ส่งผลกระทบต่อผู้คนทุกฐานะ กลุ่มประชากรที่ต้องพบกับความท้าทายในการเอาชีวิตรอดมากที่สุดหนีไม่พ้นกลุ่มผู้มีรายได้น้อยและกลุ่มเปราะบางต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มผู้สูงอายุ กลุ่มผู้พิการ หรือแม้แต่กลุ่มผู้ว่างงาน และกลุ่มสตรีที่ดูแลครอบครัวโดยลำพัง
- กองทุนประกัน อนุมัติจ่ายเงิน 7.29 พันล้าน มี.ค.-เม.ย. รับรองมูลหนี้เพิ่ม 560 ล้าน
- “ทางรัฐ” ซูเปอร์แอปแห่งชาติ รองรับแจกเงินดิจิทัล 10,000 บาท
- BITE SIZE : ถอนเงินไม่ใช้บัตร ข้ามแบงก์ได้แล้ว ธนาคารไหนรองรับบ้าง
ซึ่งมีค่าใช้จ่ายในครัวเรือนสูง ในขณะที่รายได้อาจไม่เพียงพอหากเกิดเหตุฉุกเฉิน หนึ่งในวิธีการเพิ่มโอกาสสำหรับกลุ่มประชากรเหล่านี้ให้สามารถดำเนินชีวิตได้อย่างมั่นคงและยั่งยืน นั่นคือการมอบความรู้ และทักษะที่สามารถทำให้พวกเขาสร้างอาชีพของตนเองขึ้นมาได้
วิทยาลัยดุสิตธานี สถาบันอุดมศึกษาเอกชนทางด้านธุรกิจบริการในเครือโรงแรมดุสิตธานี ได้ร่วมมือกับสมาคมสตรีอุดมศึกษาแห่งประเทศไทยในพระอุปถัมภ์ สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ และเทศบาลตำบลหนองสามวัง อำเภอหนองเสือ จังหวัดปทุมธานี ในการฝึกอบรมพัฒนาอาชีพกลุ่มสตรีแม่เลี้ยงเดี่ยว แม่วัยใส และประชาชนทั่วไปที่ขาดโอกาส ด้วยองค์ความรู้ด้านการประกอบอาหารและการโรงแรม รวมถึงทักษะทางด้านการบริหารธุรกิจที่มีมาตรฐานภายใต้เครือดุสิตธานี
โครงการดังกล่าวยังเปิดโอกาสให้นักศึกษาจากสาขาวิชาการจัดการครัวและศิลปะการประกอบอาหารและสาขาวิชาการจัดการโรงแรมของวิทยาลัยดุสิตธานีเข้ามามีบทบาทสำคัญด้วย โดยกลุ่มนักศึกษาดังกล่าวรับหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงอบรมความรู้และผู้สาธิตการปฏิบัติการให้กับชาวบ้านในชุมชน ภายใต้การดูแลของ สายพิน เดชเรือง อาจารย์หัวหน้าโครงการ ซึ่งได้ดำเนินการหลายส่วนดังนี้
ในด้านการประกอบอาหารสูตรอาหารที่ถ่ายทอดให้แก่ชาวบ้านในชุมชนเป็นเมนูที่สามารถทำได้ไม่ยาก และเป็นที่ต้องการของตลาด ไม่ว่าจะเป็นเมนูขาหมูพะโล้ ก๋วยเตี๋ยวไก่ตุ๋น น้ำเต้าหู้ ปาท่องโก๋ สลัดโรลและน้ำสลัด ไปจนถึงการประกอบขนมไทยอย่างขนมต้มและขนมถ้วย โดยสอดแทรกเนื้อหาด้านความปลอดภัยและสุขาภิบาลไปด้วย
ส่วนองค์ความรู้ด้านการจัดการโรงแรม ชาวบ้านได้เรียนรู้ทักษะหลากหลาย ตั้งแต่การพับผ้าขนหนูให้เป็นรูปสัตว์ การจัดการห้องพักตามมาตรฐานโรงแรม ไปจนถึงงานแม่บ้าน ซึ่งกิจกรรมในครั้งนี้จึงเป็นเสมือนการนำศาสตร์ความรู้ที่นักศึกษาได้ร่ำเรียนมาและประสบการณ์จากการฝึกงานมากลั่นกรองก่อนที่จะถ่ายทอดให้กับชุมชนต่อไป
อาจารย์สายพินกล่าวว่า จากการสำรวจความต้องการของชุมชนพบว่า ในชุมชนดังกล่าวมีแม่เลี้ยงเดี่ยวและแม่วัยใสที่ประกอบอาชีพเลี้ยงดูครอบครัวโดยลำพังจำนวนมาก และพบว่าพวกเขาส่วนใหญ่มีความตั้งใจและมุ่งมั่นที่จะมีอาชีพที่ยั่งยืน สามารถสร้างรายได้ให้ครอบครัวอย่างมั่นคง และทำงานไม่ไกลจากบ้านพัก แต่พวกเขาขาดความรู้ด้านอาชีพ ด้านการบริหารจัดการ และเงินทุนในฐานะที่วิทยาลัยดุสิตธานีเป็นสถาบันที่มุ่งเน้นความรู้ด้านการบริหารธุรกิจบริการโดยตรง
“จึงต้องการถ่ายทอดองค์ความรู้ที่มีเพื่อพัฒนาชาวบ้านกลุ่มนี้อย่างครบวงจร ตั้งแต่การสอนอาชีพ การให้ความรู้ด้านการบริหารธุรกิจและการจัดทำบัญชี การสนับสนุนเงินทุนสำหรับประกอบอาชีพ การให้คำปรึกษาระหว่างประกอบอาชีพ ไปจนถึงการกำกับ ติดตาม และรายงานผลการประกอบอาชีพ เพื่อทำให้แน่ใจว่าพวกเขามีอาชีพที่ยั่งยืนและสร้างรายได้ให้กับครอบครัวเพิ่มได้
นอกจากนั้นพวกเรายังได้ฝึกให้นักศึกษานำความรู้ที่เรียนในหลักสูตรไปประยุกต์ใช้ในสถานการณ์จริงได้ และเป็นโอกาสในการส่งเสริมพัฒนานักศึกษาให้มีจิตอาสา รู้จักแบ่งปัน รวมถึงร่วมสร้างสังคมและชุมชนให้มีอาชีพที่ยั่งยืนสำหรับเลี้ยงครอบครัวในอนาคต”
กิจกรรมดังกล่าวเป็นเพียงระยะแรกของโครงการเท่านั้น หลังจากนี้จะมีการเฟ้นหาสตรีแม่เลี้ยงเดี่ยว แม่วัยใส และประชาชนทั่วไปที่ขาดโอกาส ที่มีแนวโน้มและสนใจเพื่อได้รับการพัฒนาทักษะสู่การเป็นผู้ประกอบการมืออาชีพ รวมถึงมีการพัฒนาพี่เลี้ยงที่สามารถประคับประคองกลุ่มผู้มีแนวโน้มสู่เป้าหมายได้อย่างสำเร็จเสร็จสิ้น โดยทางสมาคม มูลนิธิ SCG และวิทยาลัยดุสิตธานี จะคัดเลือกผู้ที่มีแนวคิดในการประกอบอาชีพ เพื่อให้ทุนสนับสนุนในการประกอบอาชีพจริง
นอกเหนือจากพันธกิจด้านการศึกษา วิทยาลัยดุสิตธานียังมุ่งมั่นที่จะยกระดับความเป็นอยู่ของชุมชน จึงส่งเสริมความรู้ความสามารถด้านการประกอบอาหารและการบริการในเยาวชนรุ่นใหม่ไปจนถึงชุมชนรอบข้าง โดยเปิดโอกาสให้นักศึกษาของวิทยาลัยดุสิตธานีเป็นผู้ส่งมอบความเชี่ยวชาญสู่สังคม ซึ่งไม่เพียงสร้างประโยชน์ให้สังคม แต่ยังนับเป็นการปลูกฝังจิตสำนึกช่วยเหลือแบ่งปันให้แก่นักศึกษาไปพร้อม ๆ กันด้วย
