สรกล อดุลยานนท์: ไฮสปีดขนผัก

บทความ โดย หนุ่มเมืองจันท์
Market-think
สรกล อดุลยานนท์

 

ตอนที่เห็นข่าว “รถไฟจีน-ลาวแผลงฤทธิ์ ผักผลไม้ทะลักท่วมตลาด” ใน “ประชาชาติธุรกิจ” ฉบับที่แล้ว
คุณคิดถึงอะไร

ไม่รู้ว่าคิดเหมือนกับผมหรือเปล่า

แวบแรก ผมคิดถึง “ชัชชาติ สิทธิพันธุ์” กับ “พันศักดิ์ วิญญรัตน์” ตอนที่เสนอโครงการรถไฟความเร็วสูงเมื่อ 8 ปีที่แล้ว

ก่อนที่จะถูกตีตกไปด้วยเหตุผลของตุลาการศาลรัฐธรรมนูญว่า “รอให้เมืองไทยไม่มีถนนลูกรังก่อน”

วันนี้ ลาวก็ยังมีถนนลูกรังมากกว่าเมืองไทย

แต่เขามีรถไฟความเร็วสูงแล้ว

ที่คิดถึง “ชัชชาติ-พันศักดิ์” ไม่ใช่เรื่องลาวมีรถไฟความเร็วสูงแล้ว แต่ไทยยังไม่ไปถึงไหนเลย

รัฐประหารความเร็วสูง แต่รถไฟยังความเร็วต่ำอยู่

แต่ผมนึกถึงตอนที่ทั้งคู่เสนอโครงการรถไฟความเร็วสูงที่ถือว่า “ล้ำ” มากใน พ.ศ.นั้น

แล้วมีคนถามถึงความคุ้มค่าของการลงทุน

คุณพันศักดิ์บอกว่า นอกจากขน “คน” แล้ว รถไฟความเร็วสูงยังช่วยขน “ผัก-ผลไม้”

เมื่อ “จุดขาย” ของ “ผัก-ผลไม้” คือ “ความสด”

รถไฟความเร็วสูงจะช่วยลดระยะเวลาการขนส่งได้เยอะมาก

เร็วพอ ๆ กับเครื่องบิน แต่ต้นทุนต่ำกว่า

ตอนนั้นคนเอาเรื่องนี้มาวิพากษ์วิจารณ์เป็นเรื่องโจ๊ก

ลงทุนรถไฟความเร็วสูงเป็นแสนล้าน แต่เอามาขน “ผัก-ผลไม้”

…ฮา

ครับ วันนี้เห็นข่าวรถไฟความเร็วสูงจีน-ลาว ขน “ผัก-ผลไม้” มาตีตลาดเมืองไทย

ผมนึกถึงเรื่องราวในอดีตขึ้นมาทันที

นี่คือ ภาพที่ “พันศักดิ์-ชัชชาติ” จินตนาการไว้

แต่ไม่มีใครเชื่อ

พอวันนี้ “จีน” ส่งผัก-ผลไม้เมืองหนาวทางรถไฟความเร็วสูงผ่านลาว

แล้วใช้รถหัวลากตู้คอนเทนเนอร์จากหนองคายเข้า กทม.

ใช้เวลาประมาณ 36 ชั่วโมง

หรือ 1 วันครึ่ง

รักษา “ความสด” ไว้ได้

ต้นทุนค่าขนส่งต่ำกว่าขนทางเครื่องบิน

เราเริ่มเห็นสัญญาณนี้ตั้งแต่รถไฟความเร็วสูงเปิดให้บริการแล้ว

ตอนนี้จีนขนผัก-ผลไม้เข้ามาแล้ว 33 ตู้ ตู้ละ 20 ตัน รวม 660 ตัน

มุ่งหน้าเข้าตลาดไท และกระจายไปทั่วประเทศ

เป็นไงครับ

ฮา…กริบ เลย

เงียบสนิท ไม่มีใครพูดถึงเรื่องเก่าอีกเลย

คนที่พูดก็เงียบหายไปกับสายลม

เหมือนกลุ่มคนที่เป่านกหวีดเรียกร้องให้ “ปฏิรูปการเมือง” ก่อนเลือกตั้ง

และดีใจที่มีการรัฐประหาร

วันนี้เห็นสภาพการเมืองไทยแล้ว เคยตั้งคำถามไหมว่านี่คือ การปฏิรูปการเมืองที่เคยเรียกร้องจนมีการรัฐประหารขึ้นมาหรือไม่

รู้ไหมว่าโดนหลอกด้วยคำเท่ ๆ ว่า “ปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง”

และรู้สึกผิดบ้างไหมว่าได้ทำร้ายประเทศไทยแค่ไหน

ผมเชื่อด้วยความบริสุทธิ์ใจว่า คนที่เชื่อว่า “ปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง” มีจริง

หรือคิดว่า “รถไฟความเร็วสูง” เป็น “ความฝัน” ที่เป็นไปไม่ได้

ยิ่งเอามาขนผัก-ผลไม้ ยิ่งเป็นไปไม่ได้

คนกลุ่มนี้เชื่อจริง ๆ ว่า สิ่งที่เขาคิดในวันนั้นเป็นเรื่องที่ถูกต้อง

“ปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง” เป็นไปได้

“รถไฟความเร็วสูง” เป็นไปไม่ได้

บทเรียนราคาแพงครั้งนี้สอนให้รู้ว่า เราต้องให้โอกาสกับสิ่งที่เราไม่รู้บ้าง

อย่าคิดว่าเรารู้ทุกเรื่อง

ความรู้ในโลกนี้มีอยู่ 2 อย่างครับ

รู้ว่ารู้อะไร

และรู้ว่าไม่รู้อะไร

…อะไรที่ไม่รู้ ก็อย่าบอกว่ารู้