วิชาทำเกิน

คอลัมน์​ : Market-think 
ผู้เขียน : สรกล อดุลยานนท์

ช่วงนี้ผมกำลังสนุกกับโครงการใหม่

Wednesday Song

คอนเสิร์ตวันพุธที่โรงละครเคแบงก์สยามพิฆเนศ

ผมตั้งใจทำเป็นคอนเสิร์ตรูปแบบใหม่ แบ่งเป็น 2 ช่วง

ช่วงแรก เป็นช่วง “เพลย์ลิสต์” คนดัง

ให้คนดังมาเล่าเรื่องเพลงที่ชอบ

และช่วงที่สอง คือ คอนเสิร์ตของศิลปินหลากหลายกลุ่ม

ไม่ต้องเนี้ยบเหมือนคอนเสิร์ตใหญ่

เอาแค่คอนเสิร์ตในผับ

สนุก ๆ สบาย ๆ เป็นกันเอง

คิดแบบง่าย ๆ

แต่พอถึงงานจริง ผมรู้เลยว่า “มืออาชีพ” นั้นขอเพียงแค่มีพื้นที่อิสระให้กับเขา

มีสถานที่เล่นที่เหมาะสม

และมีคนดูที่รักเขา

งานที่ออกมาจะดีมาก

ล่าสุด Wednesday Song ครั้งที่ 4

เพลย์ลิสต์ เป็น “พี่เก้ง” จิระ มะลิกุล

และศิลปินเป็นนักร้องรุ่นใหญ่อย่าง “กบ-ทรงสิทธิ์” และ “ตุ๊ก-วิยะดา”

การแสดงของ “กบ-ตุ๊ก” นั้นสมกับเป็น “มืออาชีพ” จริง ๆ

สนุกมาก

นึกว่าจะเป็นเพลงฟังอย่างเดียว

กลับกลายเป็นทั้งคู่ยิงมุขต่อเนื่อง

และสามารถดึงคนดูให้ลุกขึ้นเต้นได้ทั้งฮอลล์

ส่วน “พี่เก้ง” นั้นสอนให้ผมได้รู้จัก “วิชาทำเกิน” อีกครั้ง

ก่อนหน้านั้น ผมเคยเชิญ “พี่เก้ง” มาสอนวิชาทำหนังสั้นภาคปฏิบัติในหลักสูตร ABC

ตามปกติเราสอนเรื่องอะไร เรามักไม่ค่อยเปลี่ยน

เพราะทุกครั้งที่สอน คนเรียนเป็นคนกลุ่มใหม่

แต่ “พี่เก้ง” ไม่ยอม

ขนาดครั้งแรกว่าดีแล้ว พี่ท่านยังปรับใหม่ทุกครั้งที่สอน

แต่ละครั้งดีขึ้น สนุกขึ้นทุกครั้ง

ครั้งนี้ก็เช่นกัน

“พี่เก้ง” ไล่เรียงเพลงในชีวิตทีละเพลงในช่วงเพลย์ลิสต์

เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์ของ GTH และ GDH

วงที่เล่นคือ วงออร์เคสตร้า TPPO

เป็นการเล่นตามหนัง

“พี่เก้ง” เปรียบเทียบว่าเหมือนกับหนังเงียบในอดีต และมีวงดนตรีเล่นตามหนัง

บางเรื่องก็เล่นตามหนังตัวอย่างที่เราเคยเห็นในโรง

แต่ต้องซ้อมให้เล่นเข้ากับจังหวะของหนัง

“พี่เก้ง” เล่าเรื่องสนุกเหมือนเดิม

มีอารมณ์ขัน และเรื่องราวที่น่าสนใจ

เพลงที่เลือกมาตั้งแต่เพลงประกอบภาพยนตร์ หลานม่า 15 ค่ำเดือน 11 มหา’ลัยเหมืองแร่

และ “โปรดส่งใครมารักฉันที” ในหนังรถไฟฟ้ามาหานะเธอ

“ทุ้มอยู่ในใจ” จากหนัง Suckseed ห่วยขั้นเทพ

แต่ที่ผมประทับใจที่สุดคือ เพลง “คิดเองช้ำเอง” ของวงนั่งเล่น ที่แต่งจากเรื่องราวในชีวิตของ “พี่เก้ง”

“ไม่ดีก็เอาใหม่ เอาใหม่ให้มันดี

ถ้ายังไม่ดีก็เอาใหม่ ดีแค่ไหนที่ได้กำกับชีวิตตัวเอง”

เพลงนี้ “พี่เก้ง” ทำเซอร์ไพรส์ด้วยการขอให้ “กบ” ทรงสิทธิ์ เป็นคนร้อง

และ “พี่เก้ง” เซอร์ไพรส์ซ้ำด้วยการออกมาเป่าทรอมโบน ร่วมกับวง TPPO

ภาพที่อยู่ด้านหลังวง TPPO คือ หนังของ GTH และ GDH 40 กว่าเรื่อง

“พี่เก้ง” เลือกทุกชอตให้ตรงกับเนื้อเพลง

ที่มีคนบอกว่า “รายละเอียด คือ พระเจ้า”

ผมเห็นได้จากงานนี้

“พี่เก้ง” เลือกชอตหนัง และให้น้อง GDH เป็นคนตัดต่อ

น้องต้องตัดใหม่หลายครั้ง

มีคนบอกว่าน้องที่ตัดต่อทำคลิปสุดท้ายเสร็จตอนตีสี่ก่อนเริ่มงาน

แต่ผมเจอน้องคนนั้นตอนเย็น เขาบอกว่า “9 โมงเช้าครับ”

และตอนที่มาดู Wednesday Song

เขายังไม่ได้นอนเลย

คำถามก็คือ ทำไม “พี่เก้ง” ต้องเล่นใหญ่ขนาดนี้

ทำง่าย ๆ ก็ได้

คำตอบก็คือ เพราะ “พี่เก้ง” เป็นอย่างนี้

“ทำเกิน” ทุกครั้ง

GDH จึงประสบความสำเร็จ

​