คอลัมน์

คนไทยกิน ทุเรียน อ่อน-แพง “2 มาตรฐาน” อีกนานแค่ไหน ?

คอลัมน์ : ชั้น 5 ประชาชาติ
ผู้เขียน : กฤษณา ไพฑูรย์

“ทุเรียน” ถือเป็นผลไม้ราคาสูงที่หลายคนชื่นชอบ และยอมกัดฟันซื้อในราคาแสนแพง โดยเฉพาะช่วงต้นฤดูแกะขายปลีกกันเป็นพู ในราคา 200 กว่าบาทต่อพู

แต่ปัญหาที่ผู้บริโภคคนไทยหลายคนเจ็บใจ คือ ปัญหา “ทุเรียนอ่อน” ที่ฝังรากลึกมากว่า 30 ปี จากการที่ชาวสวนบางคน ร่วมกับพ่อค้าบางรายที่ “เห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้” ตัดทุเรียนอ่อนก่อนกำหนดมาหลอกขายในราคาแสนแพงกันเกลื่อนแผง

กินไม่ได้ ทิ้งไว้หลายวัน ยังไม่สุกสักที…หรือสุก ใน 1 เม็ดไม่เท่ากัน เรียกว่า “กินแล้วไม่อร่อยสมกับเงินที่จ่ายไป” แถมปีนี้ผู้บริโภคยังต้องเผชิญกับทุเรียนที่มีการปนเปื้อนเชื้อโควิด-19 มาด้วย

อย่างที่ผู้ส่งออกบางคนบอกว่า “ของสวยส่งออกไปเมืองนอก ส่วนขยะขายในไทย ตลาดในประเทศที่ขายทุเรียนคุณภาพมีเพียง 15% ส่วนอีก 85% คือทุเรียนที่เหลือจากการส่งออก ทั้งหมดที่ผู้ส่งออกไม่เอาไม่ซื้อ ซึ่งผลไม่สวย เนื้อไม่ดี ลูกอ่อน พ่อค้าจะนำมารวม ๆ ปะปนกันแล้วส่งขายตลาดในประเทศ”

โดยเฉพาะตลาดหลักจีนสร้างรายได้ปีละกว่าแสนล้านบาท ผลผลิตทุเรียน 90% ในประเทศไทยถูกส่งออกไปเมืองจีน คนจีนจึงได้บริโภคทุเรียนเกรดพรีเมี่ยม ! โดยได้รับการดูแลอย่างดีจากผู้ส่งออกตั้งมาตรฐานจัดเกรดในการรับซื้อจากชาวสวนแล้ว ปีนี้หน่วยงานราชการทั้งหลาย ตั้งแต่ระดับกระทรวงลงไปถึงระดับจังหวัด ยังช่วยกันออกกฎระเบียบควบคุมดูแล และตั้งทีมลงไปสุ่มตรวจสอดส่อง กำหนดบทลงโทษไม่ให้ทุเรียนอ่อนหลุดไป

มีการนำเครื่องวัดค่าเปอร์เซ็นต์น้ำหนักเนื้อแห้งของทุเรียน หรือเรียกกัน “เปอร์เซ็นต์แป้ง” ไปสุ่มตรวจจับความอ่อน-แก่ของทุเรียนแต่ละสายพันธุ์ให้กับล้งที่ส่งออก เช่น กระดุม เปอร์เซ็นต์น้ำหนักเนื้อแห้งไม่น้อยกว่า 27 เปอร์เซ็นต์, ชะนี พวงมณี 30 เปอร์เซ็นต์ และหมอนทอง ก้านยาว 32 เปอร์เซ็นต์

รวมถึงมีการตรวจ ATK เพื่อหาเชื้อโควิด-19 กับคนงานทุกคนตั้งแต่ในสวน ถึงล้งส่งออก มีการพ่นน้ำยาฆ่าเชื้อให้ผลทุเรียนปราศจากเชื้อโควิด-19 ตามมาตรฐาน Zero COVID ของรัฐบาลกลางจีน เพื่อไม่ให้กระทบกระเทือนต่อการส่งออก

วันนี้ในฐานะคนไทย อยากทวงถามหน่วยงานราชการที่มีหน้าที่หลักในการคุ้มครองผู้บริโภคอย่าง “กรมการค้าภายใน กระทรวงพาณิชย์” หายไปไหน ทำไมไม่ลงมาออกกฎระเบียบควบคุมทุเรียนอ่อน ควบคุมราคาขายทุเรียนตลาดภายในประเทศไทยเองบ้าง จะต้องให้คนไทยที่เสียภาษี

เช่นเดียวกับผู้ส่งออก ถูกหลอกกินทุเรียนอ่อนเช่นนี้ไปอีกนานแค่ไหน ? ทั้งที่ราคาทุเรียนตกเกรดที่ขายปลีกในไทยกับราคาทุเรียนเกรดพรีเมี่ยมที่ขายในตลาดจีน บางช่วงแทบจะไม่ต่างกัน ยังไม่ต้องคิดเรื่องการปนเปื้อนโควิด-19 ที่ผู้บริโภคคนไทยจะต้องระมัดระวังป้องกันเอง เพราะไม่มีหน่วยงานมาดูแล อย่างนี้เรียกว่า 2 มาตรฐานหรือไม่