คอลัมน์

“จีน” คือความหวัง (ส่วน) ตังค์ ยังไม่มา

นักท่องเที่ยวจีน
คอลัมน์ : ชั้น 5 ประชาชาติ
ผู้เขียน : ณัฏฐ์พิชญ์ วงษ์สง่า 
[email protected]

ต้องยอมรับว่า การประกาศเปิดประเทศของทางการจีนตั้งแต่ 8 มกราคมที่ผ่านมานั้นเป็น “ตัวแปร” ที่สร้าง “ความหวัง” ให้กับภาคการท่องเที่ยวทั่วโลกรวมถึงประเทศไทย

เพราะ “นักท่องเที่ยวจีน” เดินทางออกนอกประเทศมากถึงปีละ 140-150 ล้านคน

ในทางกลับกันก็มีส่วนที่ยังกังวลว่า “นักท่องเที่ยวจีน” จะออกไปสร้างปัญหาให้กับทั่วโลก เนื่องจากสถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโควิดภายในประเทศยังรุนแรง

เช่นเดียวกับกลุ่มผู้ประกอบการบางส่วนในประเทศไทยที่ออกมาตั้งการ์ดสูง และประกาศว่า ไม่อยากรับนักท่องเที่ยวจีน ด้วยเหตุผลที่ว่ารัฐบาลไม่มีมาตรการรองรับนักท่องเที่ยวจีน ซึ่งเป็นตลาดที่ยังมีปัญหาการแพร่ระบาด

ที่สำคัญ กลัวว่าถ้าเปิดรับจีนแล้วนักท่องเที่ยวทางฝั่งยุโรปที่ตัวเลขกำลังเติบโตจะหนีหายไปหมด แล้วทำให้ธุรกิจของพวกเขาเสียหายอีกครั้ง

นอกจากนี้ บางส่วนก็ยังไม่พร้อมที่จะรองรับการไหลกลับมาของนักท่องเที่ยวแบบทะลักทลายเหมือนเมื่อก่อน เพราะหาแรงงานมารองรับไม่ได้

และอีกหลายต่อหลายปัญหาที่ต่างแสดงความเห็นกันอย่างเมามันในช่วงเกือบ 1 เดือนที่ผ่านมา

“เมสเซจ” ส่วนใหญ่ที่ออกมาดูเหมือนจะไปในแนว “ลบ” มากกว่า “บวก”

โดยเฉพาะในพื้นที่เมืองท่องเที่ยวหลักอย่าง “ภูเก็ต” ที่บอกว่า วันนี้มีนักท่องเที่ยวเข้ามาแค่นี้ ธุรกิจของตัวเองก็เริ่มอยู่ได้แล้ว จึงไม่อยากเปิดรับจีน เพราะเชื่อว่านักท่องเที่ยวจีนจะมาพร้อมปัญหาใหญ่

ผู้คร่ำหวอดในวงการท่องเที่ยวหลายคนให้ข้อมูลกับผู้เขียนว่า เศรษฐกิจการท่องเที่ยวของไทยจะไม่มีวัน “ฟื้น” กลับมาได้เลย หากเราปฏิเสธนักท่องเที่ยวจีน

เหตุผลคือ ที่ผ่านมาซัพพลายไซด์ ไม่ว่าจะเป็นโรงแรม ร้านอาหาร รถนำเที่ยว ฯลฯ ลงทุนรองรับนักท่องเที่ยวไว้ทุกระดับ

แต่วันนี้ ซัพพลายที่พลิกฟื้นกลับมาได้บ้างนั้น ล้วนเป็นกลุ่มที่จับตลาดบน ซึ่งกลุ่มเริ่มมีกำไรอาจมีสักประมาณ 20% ส่วนที่พอประคับประคองตัวเองได้อีกประมาณ 20% ที่เหลืออีกราว 60% ซึ่งกลุ่มนี้ส่วนใหญ่จับตลาดแมส หรือตลาดในระดับ 2-3 ดาวนั้น มั่นใจว่า 80-90% ยังไม่กลับมาเปิดธุรกิจ

จึงหวังว่าการเปิดประเทศของจีนจะช่วยกระตุ้นให้ผู้ประกอบการที่สร้างขึ้นมาเพื่อรองรับตลาดแมสได้ฟื้นกลับมาได้บ้าง

พร้อมทั้งวิเคราะห์ด้วยว่า การไหลกลับมาของนักท่องเที่ยวจีนนั้นจะไม่ใช่มาแบบเขื่อนแตก น้ำทะลัก แต่จะมาแบบค่อยเป็นค่อยไปมากกว่า หรือน่าจะต้องรออีกราว 3-4 เดือน ถึงจะเห็นความชัดเจน

เรียกว่า ยังมีเวลาตั้งรับกันอีกหลายเดือน

จึงไม่อยากให้ผู้ประกอบการที่ “รอด” แล้ว ออกมาคอมเมนต์ หรือต้านการเปิดรับจีน ควรปล่อยให้ธุรกิจในพื้นที่อื่น ไม่ว่าจะเป็นพัทยา เชียงใหม่ ฯลฯ ได้มีโอกาส “พลิกฟื้น” กับเขาด้วย

และยอมรับว่า โครงสร้างที่ดีของการท่องเที่ยวนั้นต้องมีนักท่องเที่ยวทุกระดับ หรือมีหลาย ๆ ขา ผสมผสานกันในสัดส่วนที่ลงตัว ธุรกิจจึงจะสามารถเติบโตได้อย่างแข็งแรง

สรุปสั้นๆ คือ อย่าไป “มะโน” อะไรไปไกล เพราะตอนนี้ “จีน” ยังเป็นเพียงแค่ “ความหวัง” ส่วนนักท่องเที่ยว รายได้ หรือตังค์นั้นยังไม่มา…