คอลัมน์ สตาร์ตอัพ “ปัญหา” ทำ “เงิน” โดย มัชฌิมา จันทร์สว่างภูวนะ
- ลูกแม่ค้าขายผัก-พ่อขับแท็กซี่ สู่เก้าอี้ “ปลัดพลังงาน” บทพิสูจน์ชีวิต “ดร.ประเสริฐ สินสุขประเสริฐ”
- NETA X ขาย มิ.ย.นี้ ราคาไม่เกิน 1 ล้านบาท หลัง MOU สรรพสามิต
- KBANK ปรับโครงสร้างใหญ่ ลดจำนวนบอร์ด ตั้ง 4 เอ็มดีเป็น “ผู้จัดการใหญ่” มีผล 1 พ.ค.67
ตั้งแต่เล็กจนโต เรามักได้ยินเรื่องของการให้อภัยและการให้โอกาสคนผิดได้แก้ตัวอีกครั้ง
แต่หากไม่โลกสวยจนเกินไป เราก็รู้ดีว่าสังคมไม่พร้อมจะให้โอกาสกับทุกคน โดยเฉพาะคนที่เคยมีประวัติอาชญากรรม
ความหวาดระแวง จนบางครั้งกลายเป็นความหวาดกลัวและความรังเกียจที่สังคมมีต่ออดีตนักโทษ เป็นสิ่งที่เราพบเห็นได้ทุกที่ แม้กระทั่งสหรัฐอเมริกา-ดินแดนแห่งโอกาส
จากสถิติพบว่า คนที่มีประวัติอาชญากรรม (ตั้งแต่คดีเล็กโทษเบา ยันคดีใหญ่โทษหนัก) ในอเมริกามีจำนวนถึง 70 ล้านคน หรือคิดเป็น 1 ใน 3 ของประชากรทั้งประเทศ และกว่า 75% จะกลับเข้าคุกอีกครั้งภายใน 5 ปีหลังพ้นโทษ โดยสาเหตุหนึ่งก็มาจากหางานไม่ได้ และต้องกลับเข้าสู่วงจรเดิม ๆ
ที่เลวร้ายกว่านั้น คือ 70% ของเด็กที่มีพ่อหรือแม่ติดคุก จะเดินตามรอยเท้าพ่อ แม่ เข้าสู่วงจรอุบาทว์นี้เช่นกัน
ในทางกลับกัน หากอดีตนักโทษสามารถหางานทำได้หลังพ้นโทษ โอกาสที่จะกลับเข้าคุกอีกจะลดเหลือแค่ 5-7% เช่น ในลอสแองเจลิส พบว่า 57% ของอดีตนักโทษทั่วไปจะกลับเข้าเรือนจำอีกครั้งภายใน 5 ปี แต่หากพวกเขามีงานทำหลังพ้นโทษ ตัวเลขนี้จะลดเหลือ 7% และยิ่งหากสามารถหางานทำได้อย่างรวดเร็วหลังออกจากคุก ตัวเลขจะลดเหลือแค่ 3%
สตาร์ตอัพที่เราจะพูดถึงวันนี้ มีชื่อว่า 70 MillionJobs เป็นบริษัทจัดหางานให้คนที่มีประวัติอาชญากรรมโดยเฉพาะ เพื่อลดปัญหาการกลับเข้าวงจรอาชญากรรมซ้ำอีก
ผู้ก่อตั้งก็ไม่ใช่ใครอื่น หากแต่คือหนึ่งในอดีตนักโทษ นามว่า “ริชาร์ด บรอนสัน”
ในช่วงปี 80 ริชาร์ด คือ นักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ เขาเคยทำงานกับบริษัทการเงินชื่อดังอย่าง Lehman Brothers และ Stratton Oakmon (โบรกเกอร์ที่เป็นตำนานการปั่นหุ้นในหนังเรื่อง The Wolf of Wall Street ของผู้กำกับคนดัง มาร์ติน สกอร์เซซี) ก่อนจะออกมาตั้งบริษัทโบรกเกอร์ของตัวเอง ทำเงินได้ปีละ 100 ล้านเหรียญ
ความโลภทำให้เขาใช้วิธีการทำธุรกิจที่ไม่โปร่งใส และชีวิตที่โรยด้วยกลีบกุหลาบของ “ริชาร์ด” ก็ต้องสิ้นสุดลง เมื่อเขาโดนจับข้อหาฉ้อโกงหลักทรัพย์ และต้องโทษจำคุกนาน 22 เดือน
หลังพ้นโทษ “ริชาร์ด” ก็พบว่าประตูแห่งโอกาสเกือบทุกบาน ดูเหมือนจะปิดตายสำหรับอดีตคนคุกเช่นเขา มันทำให้เขาตระหนักว่า ขนาดชายผิวขาว ชนชั้นกลาง ที่มีการศึกษาดีอย่างเขา ยังหางานยากขนาดนี้ แล้วนับประสาอะไรกับนักโทษส่วนใหญ่ที่เป็นคนผิวสีที่ด้อยการศึกษา และมาจากครอบครัวยากจน
แต่ในที่สุดก็มีองค์กรการกุศลแห่งหนึ่งรับเขาเข้าทำงาน โดยเป็นองค์กรที่ทำหน้าที่หางานให้อดีตนักโทษโดยเฉพาะ
หลังสั่งสมประสบการณ์ที่นี่ได้พักใหญ่ เขาก็ตัดสินใจออกมาตั้งบริษัทของตัวเองเมื่อกลางปีที่ผ่านมา พร้อมสร้างเว็บไซต์ 70MillionJobs.com เพื่อขยายเครือข่ายการหางานให้ครอบคลุมบริษัทห้างร้านระดับประเทศมากขึ้น
เว็บไซต์นี้ออกแบบมาให้ใช้งานง่ายที่สุด เช่น มีการออกแบบการกรอกประวัติส่วนตัวแบบง่าย ๆ หรือใครไม่ถนัดพิมพ์ก็มีปุ่มให้เลือกส่งข้อมูลเป็นวิดีโอแทน เพราะริชาร์ดรู้ว่า ทักษะด้านการใช้คอมพิวเตอร์คงไม่ใช่จุดแข็งสำหรับอดีตนักโทษจำนวนมากที่ใช้ชีวิตในเรือนจำมานาน ๆ
รายได้ของ 70MillionJobs มาจากค่าโฆษณาจากบริษัทนายจ้างที่สนใจประกาศรับสมัครงาน ซึ่งมีหลายแพ็กเกจตั้งแต่ 90-799 เหรียญ แล้วแต่จำนวนงานและระยะเวลาที่ต้องการโฆษณา
นอกจากนี้ นายจ้างยังสามารถค้นหาแคนดิเดตได้โดยตรงจากคลังประวัติของผู้สมัคร ที่มีให้เลือกมากมายหลายพันคนผ่านเว็บไซต์แห่งนี้
“ริชาร์ด” มองว่า กลุ่มคนเคยมีประวัติเหล่านี้เป็น talent pool ขนาดใหญ่ ที่สามารถเติมเต็มตำแหน่งงานที่ว่างอยู่ถึง 6 ล้านตำแหน่งทั่วประเทศได้อย่างรวดเร็ว หากบริษัทต่าง ๆ จะลองให้โอกาสคนเหล่านี้สักครั้ง
และก็ถือว่าโชคดีที่รัฐบาลเองก็สนับสนุนผ่านโครงการต่าง ๆ เช่น การลดหย่อนภาษีให้บริษัทที่จ้างคนที่เคยมีประวัติอาชญากรรมเข้าทำงาน ทำให้บริษัทห้างร้านเริ่มเปิดใจมากขึ้น
ปัจจุบันเว็บ 70MillionJobs มีโฆษณาตำแหน่งงานหลายพันตำแหน่งจากบริษัทห้างร้านมากมาย และริชาร์ดยังได้เข้าร่วมโครงการของ Y Combinator เพื่อขยายเครือข่ายและเข้าถึงแหล่งทุนต่อไปในอนาคต
การจะลบอคติจากใจเป็นเรื่องยาก และแน่นอนว่าต้องมีทั้งคนที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วย เรื่องการให้โอกาสอดีตนักโทษได้กลับเข้าเป็นส่วนหนึ่งของสังคมอีกครั้ง คำถามคือการกีดกันพวกเขาจะช่วยให้เราเป็นสังคมที่ปลอดอาชญากรรม หรือกลับยิ่งซ้ำเติมให้ปัญหานั้นลุกลามหนักกว่าเดิม ?
