ธุรกิจท่องเที่ยว

การบินไทย ถึงเวลาผ่าตัดใหญ่ หวั่น “ตำน้ำพริกโปรยทิ้งบนท้องฟ้า”

การบินไทย

เมื่อวันที่ 1 พ.ค.63 ซึ่งเป็นวันคล้ายวันก่อตั้งการบินไทย ครบรอบ 60 ปี และก่อนหน้านี้เมื่อวันที่ 29 เม.ย 63 คณะกรรมการ นโยบาย รัฐวิสาหกิจ (คนร.) ที่มี พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์ โอชา นายกรัฐมนตรี เป็นประธาน ได้เห็นชอบแก้ปัญหา เฉพาะหน้า ให้แก่ บมจ.การบินไทย โดยให้กระทรวงการคลังเข้าไปช่วยค้ำประกันเงินกู้ให้ ในวงเงินราว 50,000 ล้านบาท เพื่อช่วยเสริมสภาพคล่องระยะสั้นให้กับบริษัทจนถึงสิ้นปีนี้

ในวันนี้ นายบรรยง พงษ์พานิช ประธานกรรมการบริหาร ธนาคารเกียรตินาคินได้โพสต์เฟซบุ๊กมีเนื้อหาว่า

60ปี การบินไทย…ห้าหมื่นล้านจะพอไหม

วันนี้เป็นวันเกิดการบินไทย มีรายการโทรทัศน์ โทรมาขอสัมภาษณ์พอดี โดยมีคำถามหลักสองคำถาม ว่า ทำไมการบินไทยที่เคยรุ่งเรืองจึงตกต่ำได้ถึงเพียงนี้ กับผมมีความเห็นอย่างไรกับการที่รัฐจะตกลงค้ำประกันหนี้ให้การบินไทยห้าหมื่นล้านบาท เพื่อแก้ปัญหาสภาพคล่องเร่งด่วน

ข้อแรก ผมตอบไปว่า ก่อนโควิด การบินไทยก็ไปไม่รอดอยู่แล้ว ขาดทุนตั้งปีละกว่าหมื่นล้านติดต่อกันมาหลายปี ถึงไม่มีโควิด ทุนที่เหลือแค่หมื่นล้าน เทียบกับหนี้เกือบสามแสนล้าน ก็อยู่ได้ไม่เกินปีอยู่แล้ว พอมาเจอโควิดก็เลยน่าจะจอดสนิททันที เพราะขนาดสายการบินดีๆอย่างLufthansa อย่าง Air Franceรัฐบาลของเขายังต้องช่วยแห่งละกว่าแสนล้านบาท ส่วนเหตุผลที่ตกต่ำมาจากคำว่า”การแข่งขัน”  เพราะจากปี2000มีเครื่องบินพาณิชย์ทั้งโลกแค่ 20,000ลำ พอมาปัจจุบันมีเป็น46,000ลำ มีการเกิดของLow Cost Carriers ทุกคนแข่งกันปรับปรุงประสิทธิภาพ ลดต้นทุน ลดราคา เปิดเสรีการแข่งขันกันเต็มที่ …ซึ่งตั้งแต่เราเปิดเสรีการบิน ในปี 2004 ทำให้มีนักท่องเที่ยวเพิ่มจาก12เป็น38ล้านคน คนบินปีละ18ล้านเที่ยว เป็น110ล้านเที่ยว ตั๋วไม่เคยขึ้นราคามายี่สิบปี กลับลดด้วยซำ้ 

แต่การบินไทยต้นทุนกลับเพิ่มขึ้นเรื่อยๆทั้งการจัดซื้อ และต้นทุนบุคคลากรที่ มีตั้ง 28,000คน(เทียบCapacityกับคนอื่นน่าจะมีแค่ 15,000) ยกตัวอย่างไตรมาสสามปีที่แล้ว ยอดขาย 40,000กว่าล้าน ขาดทุน สี่พันห้าร้อยล้าน ทั้งๆที่มีLoad Factorตั้ง80% ก็แปลได้เลยว่า จะเท่าทุนได้ต้องขายแพงขึ้น10%(ซึ่งตอนนี้ก็แพงสุดอยู่แล้ว)หรือลดต้นทุนให้ได้10% เพราะBreak-even Loadfactor 88%ไม่มีใครในโลกทำได้ 

ถามว่ารัฐจะคำ้ห้าหมื่นล้านนั้น ผมเห็นด้วย เพราะถ้าไม่งั้นก็คงมีค่าเหลือศูนย์หรือติดลบ(ได้ยินว่าแอบมีค้ำประกันไปบ้างแล้ว) แต่ผมคิดว่าไม่ควรแค่ให้การคำ้ประกันเฉยๆอย่างที่ขอ แต่รัฐควรให้กู้มากกว่าค้ำให้ เพราะสุดท้ายต้องจ่ายเหมือนกัน แต่สถานะของผู้ให้กู้กับผู้ค้ำไม่เหมือนกัน แต่ก่อนที่จะให้กู้รัฐควรจะให้การบินไทยขอเข้าแผนฟื้นฟูตามกระบวนการของกฎหมายล้มละลายก่อน เพราะภายใต้แผน ผู้ให้กู้รายสุดท้ายสามารถมีอำนาจต่อรองสูงได้ สามารถจอHair cutเจ้าหนี้อื่นได้บ้าง สามารถล้มเลิกสิทธิประโยชน์อดีตพนักงานและต่อรองกับสหภาพได้ดีกว่า รวมทั้งสามารถกำหนดเงื่อนไขประเภท Last in -First out(คนใส่ทีหลังได้รับคืนก่อน) หรือpreferrable statusอื่นๆได้ จะได้ผ่าตัดใหญ่ทีเดียวเลย

ซึ่งทั้งหมดนี่เป็นหลักการใหญ่นะครับ ต้องไปศึกษารายละเอียดทางการเงินและกฎหมายต่างๆอีกเยอะครับ 

อายุหกสิบแล้ว ถึงเวลายกเครื่องใหญ่ ผ่าตัดใหญ่เสียที ถ้าให้แต่เงินเฉยๆก็จะยืดได้แค่ห้าเดือนก็น่าจะหมด เป็นการThrow good money after bad หรือที่คนโบราณเค้าว่า “ตำนำ้พริกโปรยทิ้งบนท้องฟ้า”เป็นแน่ครับ

            

HBDครับ การบินไทย