ดิโอโก้ หลุยส์ ซานโต้

ฟุตบอลไทยลีก มีนักเตะต่างชาติมากมาย แต่ไม่มีใครเก่งเกิน ดิโอโก้ หลุยส์ ซานโต้ กองหน้าบราซิลของบุรีรัมย์ ยูไนเต็ด

ดิโอโก้อยู่กับบุรีรัมย์มา 4 ปี ยิงในไทยลีกเกิน 100 ประตู สำคัญต่อทีมถึงขั้น เป็นตัวที่ขาดไม่ได้ เพราะทำได้ทุกอย่างเพื่อทีมปราสาทสายฟ้า

หมอนี่เป็นกองหน้าที่ยิง กระจาย นอกจากนี้ยังสามารถเปิดบอลให้เพื่อน เป็นเพลย์เมกเกอร์ในแนวรุก แถมยังเป็นตัวป่วนใช้ความเขี้ยวเรียกฟาวล์ เอาฟรีคิกระยะหวังผลได้เสมอ

จะบอกว่าดิโอโก้แทบจะเป็นทุกอย่างของทีมบุรีรัมย์ ก็คงไม่ผิด ผมเห็นโปรไฟล์เก่า ๆ ของเขาแล้ว มี 2 ความรู้สึก คือ เสียดายแทนเจ้าตัวที่มีบทบาทน้อยไป สมัยค้าแข้งในยุโรป แต่ก็ดีใจที่ไทยลีกมีนักเตะระดับนี้มาเล่นด้วย

ดิโอโก้ตอนวัยรุ่นถือเป็นตัวพรสวรรค์ แนวเดียวกับ เนย์มาร์ แจ้งเกิดกับทีมปอร์ตุเกซ่าก่อนจะไปเล่นให้โอลิมเปียกอสยักษ์ใหญ่ของกรีซ ช่วงนั้นฝีเท้าจัดจ้านได้รับความสนใจจากสโมสรดังอย่างอาร์เซน่อล ฟิออเรนติน่า กระทั่งลิเวอร์พูลยุคกุนซือ ราฟา เบนิเตซ ก็มีข่าวว่าอยากได้ดิโอโก้กับเขาด้วย

แต่โชคชะตากลับไม่เป็นใจ ดาวยิงหัวฟูมีปัญหาบาดเจ็บ รวมทั้งไปก่อเรื่องงามหน้า ต่อยประตูคู่แข่งในเกมยูโรป้า ลีก จนโดนไล่ออก ถูกขึ้นบัญชีดำเป็นนักเตะเลือดร้อนควบคุมไม่ได้ สุดท้ายต้องย้ายกลับไปเล่นในบราซิล และโยกต่อมาบุรีรัมย์อย่างที่เห็น

แม้อาชีพค้าแข้งจะไปได้ไม่สุด ไม่ดังอย่างโรนัลโด้ (อ้วน) ขวัญใจสมัยเด็ก แต่ถ้าไม่คิดอะไรมาก ดิโอโก้ก็สามารถภูมิใจได้ว่าเป็นราชาแห่งไทยลีก และตำนานของทีมบุรีรัมย์

เสียดายนะครับ ที่บ้านเราไม่ได้ให้คุณค่ากับรางวัลนักเตะยอดเยี่ยมไทยลีกเท่าที่ควร ถ้าจัดกันอย่างจริงจัง ให้ความสำคัญเหมือนบอลอังกฤษ หรือบอลยุโรป ชื่อของดิโอโก้น่าจะบูมกว่านี้ ได้รับการยกย่องมากกว่านี้

แต่ถึงจะโปรโมตน้อย สื่อไม่ค่อยเชิดชู คนที่ดูบอลไทยก็รู้กันว่า “ตัวจริง” อยู่ที่ไหน