บริหารแบบ “ชัชชาติ”

ชัชชาติ สิทธิพันธุ์
คอลัมน์ : Market-think
ผู้เขียน : สรกล อดุลยานนท์

ขอเขียนเรื่อง “ชัชชาติ สิทธิพันธุ์” อีกสักตอน

การก้าวขึ้นมาเป็นผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานครของ “ชัชชาติ” ได้สร้างปรากฏการณ์ใหม่ทางการเมือง

ทั้งรูปแบบการหาเสียง จนถึงการบริหารงาน

ผมเชื่อว่านับจากนี้ไปการติดป้ายหาเสียงเลือกตั้งจะเปลี่ยนไป

จะไม่มีป้ายหาเสียงขนาดใหญ่

มีแต่ป้ายเล็ก ๆ ไม่กีดขวางทางเดิน

รูปแบบ “หัวคะแนน” ที่เคยเป็นผู้นำชุมชน จะกลายเป็นคนตัวเล็ก ๆ ตามพื้นที่ต่าง ๆ ที่ชื่นชมในนโยบายและตัวผู้สมัคร

“หัวคะแนน” กลุ่มนี้จะช่วยหาเสียงผ่านโซเชียลมีเดีย

ไม่ใช่การแจกเงิน

ในเรื่องการบริหารงานก็เช่นกัน อย่างที่ผมเขียนเมื่อฉบับที่แล้วว่า “ชัชชาติ” เป็นผู้นำแห่ง “ซอฟต์เพาเวอร์” อย่างแท้จริง

จะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ไม่รู้

แต่การบริหารงานสไตล์ “ชัชชาติ” ได้บ่อนทำลาย พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรีอย่างรุนแรง

เพราะคนจะนำมาเปรียบเทียบกันแบบไม่รู้ตัว

“ชัชชาติ” ทำในสิ่งที่ตรงข้ามกับ พล.อ.ประยุทธ์ อย่างสิ้นเชิง

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น

ใช้ชีวิตเรียบง่าย เดินทางคนเดียว บางครั้งก็ขี่จักรยาน นั่งวินมอเตอร์ไซค์ รถสาธารณะ

ไม่มีหน่วยรักษาความปลอดภัยล้อมหน้าล้อมหลัง ประชาชนเข้าถึงได้ง่าย

นั่งประชุมในห้องปรับอากาศน้อยกว่าการเดินไปดูปัญหาหน้างาน

อารมณ์ดี ไม่ขี้โมโห ฯลฯ

การใช้ชีวิตและทำตัว “ปกติ” ของ “ชัชชาติ” ทำให้ พล.อ.ประยุทธ์ “ไม่ปกติ”

เขาฉีกตำรา “ผู้นำ” ทางการเมืองที่เราคุ้นชินมานาน

รู้สึกไหมครับ ?

หรือการใช้โซเชียลมีเดียให้เป็นประโยชน์

การทำงานของ “ชัชชาติ” จะมีการ Live ตลอด

ในมุมทางการเมือง เป็นการประชาสัมพันธ์กับคน กทม.ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่

วิธีการนี้เป็นการสร้างฐานมวลชนที่ดีมาก

ช่วยทั้งด้านการทำงาน และในทางการเมือง

ใครจะรังแก “ชัชชาติ” ก็ต้องคิดหนัก

แค่ไม่กี่วันที่รับตำแหน่ง ข่าวของ “ชัชชาติ” ยึดพื้นที่สื่อ

มีข่าวมากกว่า พล.อ.ประยุทธ์ อีก

ทั้งที่เป็นแค่ “ผู้ว่าฯ กทม.”

ในขณะเดียวกัน เขาได้นำเทคโนโลยีมาช่วยในการบริหารงานแบบง่าย ๆ

เขานำทราฟฟี่ฟองดูว์ (Traffy Fondue) กลับมาใช้ ให้คน กทม.ได้รายงานปัญหาที่ได้พบเจอรอบตัว ว่าจุดไหนใน กทม.มีปัญหาอะไร

แทนที่จะส่งจดหมายร้องเรียนแบบเดิมที่ส่งแล้วก็หายเข้ากลีบเมฆ

แต่ระบบนี้ทำให้ทุกคนได้เห็นพร้อมกันว่า กทม.มีปัญหาตรงไหนบ้าง

“ทุกคน” รวมทั้งผู้อำนวยการเขตด้วย

“ชัชชาติ” ทำงานง่ายมากเลยครับ ให้ประชาชนฟ้อง แล้วเขาก็ไล่ดูว่าแต่ละเขตแก้ปัญหาได้หรือยัง

ถือเป็นหนึ่งใน KPI ในการพิจารณาผลงาน

มาทำงานตอนตี 4 แต่บอกข้าราชการว่า ให้มาทำงานตามปกติ

ถามว่า ถ้าหัวหน้ามาเช้าขนาดนี้ ลูกน้องจะกล้ามาสายไหมครับ

หรือห้ามเรียกว่า “นาย” แต่ให้เรียกว่า “อาจารย์”

ถ้าเขาไปดูงาน ห้ามคนมาต้อนรับเยอะ ๆ ถ้ามาจะถามว่า มาทำไม

เดินเข้าไปในห้องวอร์รูมที่มีภาพวงจรปิดทั่ว กทม. ตั้งคำถามกับน้อง ๆ ว่า จะใช้ระบบนี้ช่วยแก้ปัญหาการจราจรได้อย่างไร

“อีก 1 ชั่วโมงมาฟังคำตอบนะครับ”

รูปแบบนี้ ข้าราชการคงไม่คุ้นชิน เพราะเคยชินกับการใช้ “คำสั่ง” มากกว่า “คำถาม”

“ทำตาม” มากกว่า “คิดเอง”

คนที่ดูผ่านการ live ทุกคนจะชื่นชมว่าเป็นมิติใหม่ของการบริหาร

นึกดูสิครับ ถ้าคนดู live หรือติดตามการทำงานสไตล์ “ชัชชาติ” อยู่เรื่อย ๆ

แล้วหันกลับไปมองที่ทำเนียบรัฐบาล

เขาจะรู้สึกอย่างไร

จะรู้สึกไหมว่า ทำไมเราอดทนมาได้ตั้ง 8 ปี

ครับ ถ้ารู้สึกเหมือนกันมาก ๆ

สายลมแห่งความเปลี่ยนแปลงกำลังจะมา