คอลัมน์ เอชอาร์ คอร์เนอร์
ธำรงศักดิ์ คงคาสวัสดิ์ http://tamrongsakk.blogspot.com
เวลามีคนมาทักเราว่า…แหม…นี่ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว เธอยังเหมือนเดิมเลยนะ
ผมว่าหลายคนที่ถูกทักอย่างนี้ คงจะรู้สึกดีจริงไหมครับ เพราะส่วนใหญ่จะคิดถึงรูปร่างหน้าตาที่ยังดูอ่อนเยาว์ หรือยังมีนิสัยดีเสมอต้นเสมอปลาย
- เปิด 10 อันดับมหาวิทยาลัยรัฐ-ราชภัฏ-เอกชน ที่ได้รับความนิยมมากสุด
- ลูกแม่ค้าขายผัก-พ่อขับแท็กซี่ สู่เก้าอี้ “ปลัดพลังงาน” บทพิสูจน์ชีวิต “ดร.ประเสริฐ สินสุขประเสริฐ”
- เงื่อนไขปุ๋ยลดราคาเฟส 2 สูตรไหน-พืชชนิดใดบ้าง
แต่ถ้าคำทักทายข้างต้นเป็นเรื่องเกี่ยวกับหน้าที่การงานล่ะ…มีใครอยากอยู่ในตำแหน่งเดิมไปเรื่อย ๆ โดยไม่ก้าวหน้าบ้างไหม ?
หรือพูดง่าย ๆ ว่าวันเวลาที่ผ่านไปไม่อาจทำให้ตำแหน่งหน้าที่การงานเปลี่ยนแปลงไปได้เลย คือ เคยเข้ามาทำงานเมื่อสิบปีก่อนในตำแหน่งไหน เดี๋ยวนี้ยังคงเป็นขวัญใจน้อง ๆ รุ่นใหม่ในตำแหน่งนั้นเหมือนเดิม ที่เพิ่มเติมคือมีความเป็นอมตะในตำแหน่งเดิม
จากตรงนี้ผมจึงมาลองคิดต่อไปจากประสบการณ์ของผมว่า อะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้คนทำงานยังคงอยู่ที่เดิมไม่เปลี่ยนแปลงตามนี้ครับ
1.ทำงานเท่าเงินเดือน : คนพวกนี้มักจะมีคำพูดติดปากว่า…บริษัทให้เงินเดือนเท่านี้ ก็ทำแค่นี้แหละจะเอาอะไรกันมากมาย เรียกว่าจ่ายแค่ไหนก็ทำให้แค่นั้น จ่าย 100 ก็ทำให้ 100 ก็พอแล้ว (เผลอ ๆ จะทำน้อยกว่า 100 อีกต่างหาก) จะเอาอะไรกันนักกันหนาคือมักจะทำตัวคล้ายแมวน้ำ หรือปลาโลมาที่จะกระโดดลอดห่วงก็ต่อเมื่อครูฝึกป้อนปลาให้กินเท่านั้น
2.ทำงานแค่หน้าตัก มักจะยึดแค่ JD เป็นสรณะ : คือตามหัวข้อเลยครับทำงานตาม JD ถ้ามีนอกเหนือจากนั้นจะเกี่ยงงานโดยอ้างเหตุผลสารพัด งานอะไรที่ได้รับมอบหมายมาใหม่ก็ไม่อยากเรียนรู้ไม่อยากรับผิดชอบ
3.ปฏิเสธความก้าวหน้า เมื่อมีโอกาสมาก็ไม่รับ : ไม่อยากรับผิดชอบอะไรให้มากกว่านี้ ไม่ชอบความเปลี่ยนแปลงทำแค่นี้ก็พอแล้ว
4.ความถนัด/ความสามารถไม่ตรงกับงานที่ทำ : ไม่เคยสำรวจตัวเองเลยว่าตัวเองมีความถนัด หรือมีความสามารถอะไรบ้าง เปลี่ยนงานไปเรื่อย ๆ เพื่อค้นหาตัวเอง แต่ก็หลายปีผ่านไปยังค้นไม่เจอซะที
5.ไม่เคยวางแผนหรือมีเป้าหมายในชีวิต : ใช้ชีวิตอย่างไม่มีเป้าหมาย ขาดแรงบันดาลใจ และเปะปะ ก่อนที่เรือเล็กจะออกจากฝั่ง จะต้องมีเป้าหมายให้ชัดเจนเสียก่อนนะครับว่า เราจะไปที่ไหนใช้เวลาเท่าไหร่ จะไปถึงจุดหมายได้ยังไง ไม่งั้นก็เคว้งคว้างอยู่กลางทะเลนั่นแหละ
6.อยู่ในองค์กรที่ไม่เคยมีการวาง career path : จะเรียกว่าโชคไม่ดีก็ได้ เพราะไปทำงานอยู่ในบริษัทที่ไม่เคยคิดถึงความเติบโตก้าวหน้าของลูกจ้างพนักงานบ้างเลย, ผู้บริหารใช้งานพนักงานไปแบบวัน ๆ ให้ได้เงินมีรายได้เข้าเป้าของบริษัทก็พอแล้ว, ผู้บริหารจิตใจคับแคบกับพนักงาน
7.ได้หัวหน้าไม่ดี : มีหัวหน้าที่ขี้อิจฉา บ้าอำนาจ ไม่เคยคิดพัฒนาลูกน้อง ไม่เคยสอนงานลูกน้อง ไม่เคยส่งเสริมความก้าวหน้าของลูกน้องให้ได้เลื่อนตำแหน่ง หัวหน้าจิตใจคับแคบ เอาเปรียบลูกน้องเอาดีเข้าตัว เอาชั่วโยนลูกน้อง โลเลเปลี่ยนใจไปมา ไม่กล้าแก้ปัญหา ไม่กล้าตัดสินใจ
8.ประชาสัมพันธ์ตัวเองไม่เป็น : ทำงานดี แต่ไม่เคยมีการประชาสัมพันธ์ให้โลกรู้บ้างเลยว่า เราทำอะไรไปบ้างที่เป็นผลงานที่ดี-เด่น-ดัง เป็น signature มีลายเซ็นให้ทุกคนได้รู้ว่านี่คือผลงานของเรา หลายคนที่ทำงานดีมีความสามารถ แต่ PR ตัวเองไม่เป็นก็จะกลายเป็นพนักงานเก่งและดีที่โลกลืม แล้วก็มองข้ามไปไม่รู้จักใช้สื่อโซเชียลหรือสื่ออื่น ๆ ให้เป็นประโยชน์กับตัวเองบ้างเลย
9.มีทัศนคติที่ดูถูกตัวเอง : ชอบพูดหรือคิดกับตัวเองว่า…เรื่องนี้เราทำไม่ได้เพราะใคร ๆ เขายังทำไม่ได้เลย แล้วเราจะทำสำเร็จได้ยังไง, เรื่องนี้ยากไม่มีวันทำได้, คนเก่งกว่าเรายังมีอีกตั้งเยอะให้เขาทำไปก็แล้วกัน ฯลฯ มีปัญหาในทุกคำตอบแทนที่จะหาคำตอบในแต่ละคำถาม ฯลฯ
ตรงนี้ผมอยากจะบอกว่า…ใครจะดูถูกเราก็ไม่แย่ เท่าเราดูถูกตัวเอง
ครับ…ต่อให้เก่งยังไง ถ้ามีทัศนคติลบมากกว่าบวกคนเก่งเหล่านั้นก็ไปไหนไม่ได้ไกลหรอกครับ
และขอตบท้ายว่า… ความก้าวหน้าและมั่นคงขึ้นอยู่กับตัวของเรา ไม่ใช่หัวหน้าหรือองค์กร
จริงไหมครับ ?
