อันยองฮาเซโย….ผีน้อย

วันที่ 29 ตุลาคม 2565 - 23:18 น.

เชจู เมืองที่ไม่ได้อยู่ในลิสต์การเดินทางของป้ามาก่อนในชีวิตของคนชอบเดินทาง

เรียกได้ว่าไม่เคยสนใจ ไม่มีข้อมูล และไม่รู้อยู่ตรงไหนของโลกใบนี้

แต่ด้วยความชอบของถูกของป้า เมื่อเพื่อนไปเดินงานท่องเที่ยวแล้วโทรมาว่า….

“ไปมั้ยเกาะเชจู เกาหลี 5,999 บาท”

2 วันก่อนออกเดินทาง ป้าคีย์คำว่า “เชจู” ในกูเกิลกลับเจอข่าว เกาะเชจู…หมุดหมายใหม่ผีน้อยไทย

“ผีน้อย” ที่ว่า ก็คือกลุ่มคนไทยลักลอบเดินทางไปทำงานอย่างผิดกฎหมายที่เกาหลีใต้

นี่ป้าแดงเองไม่ใช่ผีน้อย

22.00 น. วันพฤหัสบดีที่ 23 กันยายน 2565 ป้าปรากฎตัวที่สนามบินสุวรรณภูมิ ทริปแรก หลังการระบาดโควิด

กำลังจัดการตั๋วเดินทางกับไกด์ของบริษัททัวร์ อยู่ ๆ ตำรวจท่องเที่ยวเดินเข้ามาขอสอบการเดินทางไปเกาะเชจู

พร้อมกับให้ป้ากรอกเอกสารตั้งแต่ชื่อนามสกุล ไปกับใคร กลับวันไหน ค่าทัวร์ ไกด์ทัวร์ เงินมัดจำ

คำแรกที่ป้าถามตำรวจที่เดินเข้ามา เพราะยืนกันอยู่หลายคน แต่ตำรวจกลับเดินมาหาป้า

“ป้าเหมือนผีน้อยเหรอ”

ลุ้นระทึกยิ่งกว่าบินครั้งแรกในชีวิต ตั้งแต่ส่งตรวจ K-ETA [Korea Electronic Travel Authorization ระบบอนุมัติการเดินทางทางอิเล็กทรอนิกส์ของเกาหลีเป็นระบบอนุญาตผ่านออนไลน์สำหรับชาวต่างชาติที่ต้องการเข้าเกาหลีใต้เพื่อวัตถุประสงค์ เพื่อการท่องเที่ยว การเยี่ยมชม การประชุมธุรกิจ ฯลฯ] หลังจากมีข่าวผีน้อยแห่กันไปเชจู เพราะไม่มีตรวจ K-ETA แล้วถูกส่งกลับแบบครึ่งลำ เพื่อนส่งพร้อมกัน 3 วันผ่าน ป้าใช้เวลาเกือบ 10 วันและได้ก่อนเดินทาง 2 วัน

ลุ้นระทึกตั้งแต่ยังไม่บิน รอดูว่าอีก 5 ชั่วโมงข้างหน้า จะเกิดอะไรขึ้นที่…สนามบินเชจู เกาหลีใต้

อันยองฮาเซโย….ผีน้อย

ภาพที่ปรากฏเมื่อเที่ยวบิน 7C2244 จากกรุงเทพมหานครถึงสนามบินนานาชาติเชจู คือ เจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมืองมายืนต้อนรับเรียงแถวกระดาน ก่อนเข้าไปสู่ด่านตรวจคนเข้าเมือง รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง

วินาทีหลังจากนี้ วิญญาณนักข่าวเก่าประทับร่างป้าทันที

สายตาป้าเริ่มกวาดมองไปทั่ว ว่าจะมีใครโดนเรียกเข้าห้องเหมือนที่เป็นข่าวหรือไม่ แถวเขยิบไปอย่างช้า ๆ บรรยากาศเป็นไปแบบตึง ๆ ทุกคนดูลุ้นกับช่องตรวจคนเข้าเมืองที่มีอยู่ประมาณ 10 ช่องกับพวกเราทั้งลำ 176 คน จนมาถึงผู้หญิงคนหน้าป้า ถูกซักอยู่นาน จนป้าได้ยินเจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมืองถามว่า “มากับใคร” “พักที่ไหน”

ผู้หญิงคนหน้าป้าทำหน้าเลิกลั่ก ฟังไม่ออกว่าพูดอะไร และทำท่าจะร้องไห้ จนป้าอดไม่ได้เข้าไปตอบให้ว่า “เธอฟังไม่ออก แต่มาเที่ยวบินเดียวกัน เป็นนักท่องเที่ยว แต่ไม่ได้มากับชั้นนะ”

หลังจากนั้น เจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมืองปล่อยให้ผ่าน จนเมื่อออกมาหน้าประตูที่จะออกไปตรวจ ATK ผู้หญิงคนนั้นถึงกับยกมือไหว้ขอบคุณป้าอย่างมาก และเมื่อขึ้นมาบนรถทัวร์ (หลังจากใช้เวลาร่วม 2 ชั่วโมงตรวจคนเข้าเมืองกับตรวจ ATK ที่ไม่รู้จะตรวจทำไม เพราะตรวจเสร็จก็ให้เที่ยวเลย โดยไม่ต้องรอฟังผล งง)

ไกด์สาวประจำรถเราแจ้งว่า “พวกเราทั้งลำ 176 คน ผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองหมดทั้งลำ” (เสียงตบมือดีใจลั่นรถบัส)

ผีน้อยสูงวัย

ไกด์สาวประจำรถป้าเล่าถึงวีรกรรมผีน้อยที่ทั้งเรียกเสียงหัวเราะและน้ำตา

รายหนึ่งเป็นหญิงสาวแต่งตัวสวย พอผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองได้ เอากระเป๋าเสร็จก็หนีหายไปตั้งแต่ทัวร์ยังไม่เริ่ม แต่พอถึงวันสุดท้าย มีตำรวจเอามาส่งที่สนามบิน สภาพหน้าตาอิดโรยยังใส่ชุดเดิมตั้งแต่วันแรกที่เจอ

ทริปหนึ่ง ทัวร์รู้แต่ต้นแล้วว่ามีผีน้อย คือเห็นหน้ากับอาการก็รู้ตั้งแต่สนามบิน ถ้าเป็นผีน้อยจะยืนนิ่งนิ่งฟังที่ไกด์บอกกอดกระเป๋าเรียบร้อย แต่ถ้าไม่ใช่ผีน้อยจะมีอาการถามเยอะเรียกร้องเยอะในฐานะลูกค้า ไกด์เล่าว่า ทริปนั้น อาการลูกทัวร์สงบนิ่งไม่ถามไม่เรียกร้องใดใด ทางทัวร์บอกให้จับตาดูดีดี ถึงขั้นตกกลางคืนจัดเวรนอนที่ล็อบบี้ จริงอย่างที่คิด ตกดึกหอบกระเป๋าวิ่งหนีออกจากโรงแรมเป็นกลุ่มใหญ่ จะจับเขาบอกไม่ให้ไปก็ไม่ได้

“เราดูออกแต่ต้นว่าคนไหนเป็นผีน้อย อาการชัด แต่ทัวร์ครั้งนี้ที่มา อาการคุณนายมาเต็มลำ แต่งตัวจัดเต็ม ถามโน้นนี้ทุกอย่างตามสิทธิของลูกค้า เราเห็นก็สบายใจแต่ต้น เพราะตั้งแต่เกิดเรื่องผีน้อยเชจู บริษัทต้องปิดไปเป็นเดือน เพราะถูกมองว่าสมคบคิดกับผีน้อย เป็นโบรกเกอร์ผีน้อย แต่จริงๆ เราเป็นบริษัททัวร์ ใครมาซื้อ เราต้องขายหมด จะไม่ขายไม่ได้

จริง ๆ แล้วต้องโทษกระบวนการขั้นตอนที่จะไปค้าแรงงานที่เกาหลีอย่างถูกกฎหมาย ซึ่งใช้เวลานานมาก ยุ่งยากมาก ทั้งๆที่ทางเกาหลีต้องการแรงงานมาก ทำให้เกิดผีน้อย ทำให้ชื่อเสียงนักท่องเที่ยวไทยเสียหาย ถูกมองว่าเป็นผีน้อย บริษัททัวร์เสียหายด้วย”

ไกด์สาวเล่าว่า มีทริปหนึ่งมีชายอายุ 60 กว่าเป็นผีน้อย เราคอยแต่จับตาดูคนหนุ่มสาว ปรากฏว่า “ลุง” อยู่เที่ยวกับทัวร์หนึ่งวัน จนตอนเย็นทานข้าวเสร็จ ลุงมาลาบอกว่าจะไปแล้ว เดี๋ยวจะมีนายหน้ามารับไปโซล ไกด์สาวตกใจมาก ถามลุงว่าจะไหวเหรอ ลุงบอกอยู่เมืองไทยมีค่าใช้จ่ายเยอะ ลูกไม่ทำงาน ต้องหาเงินให้คนทั้งครอบครัว จึงตัดสินใจมาเป็นผีน้อยเพื่อทำงาน และเสียเงินให้นายหน้าจำนวนเยอะแล้ว

พวกเราทัวร์กับลุงร่ำลาอย่างดี ให้ลุงโชคดี ปรากฎว่าวันสุดท้ายที่สนามบิน เจอลุงเข้ามาหาบอกว่าขอกลับด้วย เพราะถูกนายหน้าหลอก ไม่มีใครมารับ

ผีน้อยในเชจู

เกาะเชจูไม่เคยเป็นจุดหมายในเส้นเดินทางของป้า อยู่อยู่วันหนึ่งเพื่อนโทรมาชวนตอบกลับแบบไม่ได้คิด

ด้วยราคาที่จูงใจมาก 5,999 บาท จุดเด่นที่สำคัญที่สุดชองเชจูคือ อากาศที่ลมเย็นสบาย ภูเขากับทะเลที่ล้อมรอบตลอดเส้นทาง กับเรื่องราวของป้าฮันยอ ป้านักดำน้ำจับสัตว์ทะเล และผู้หญิงเชจูที่ตกเป็นผู้รับใช้ผู้ชาย ด้วยประชากรชายน้อยที่ตายจากออกทะเล

สอดแทรกขายของตามนโยบายรัฐทำให้ทัวร์ถูกเพราะรัฐสนับสนุน หลายคนถามมาทั้งหน้าไมค์หลังไมค์ ทำไมมันถูกขนาดนี้ ถูกกว่าเที่ยวในประเทศไทย

“รัฐบาลสนับสนุนเงินส่วนหนึ่ง” นี่คือยุทธศาสตร์ของรัฐบาลที่ให้คนมาเที่ยวประเทศเกาหลีใต้ ใครขาประจำทัวร์เกาหลีทราบดี เที่ยวถูกแต่ต้องแลกกับโปรแกรมขายของพ่วงมาด้วย

มาครั้งนี้มีพาไปดูชุดเครื่องนอนเพื่อสุขภาพที่มีส่วนผสมจากหยก ปรากฎว่าค่าทัวร์รวมไกด์ 7,199 บาท มีพี่คนหนึ่งทำยอดสูงสุดซื้อไปเกือบ 900,000 วอน เป็นเงินไทยเกือบ 30,000 บาท

ไปหมู่บ้านวัฒนธรรม “ซองอึบ”ที่ไกด์บอกว่าคือ OTOP ของเกาะเชจูเล่าเรื่องราวประวัติศาสตร์เกาะเชจู

ตบท้ายด้วยขาย “แคลเซียมกระดูกม้า” ทำไมต้องเป็น “กระดูกม้า”เพราะม้าเป็นสัตว์ประจำถิ่นเกาะเชจู

สัญลักษณ์ของเกาะคือ ม้าและม้าอดทนแข็งแรงกับภูมิประเทศตั้งอยู่กลางทะเล

อาจุมม่า (คำเรียกหญิงที่มีครอบครัวแล้ว) เน้นย้ำว่า ของพวกนี้ไม่มีส่งออกเป็น OTOP ต้องมาซื้อที่เกาะเชจูเท่านั้น

จบท้ายด้วยขายของสนุกสนานเฮฮา

รัฐบาลไทยน่าศึกษาเป็นตัวอย่างนะคะ นอกจาก Soft Power

ไกด์เน้นย้ำว่า….ไม่ต้องกลัวของน้ำหนักเกินนะคะ รัฐบาลมีนโยบายไม่จำกัดน้ำหนักค่ะ

* ป้าแดงวงนอก หรือ อาจารย์แดง เป็นนานปากกา ของ ผศ.ดร.วิไลวรรณ จงวิไลเกษม อาจารย์ประจำคณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน ธรรมศาสตร์ ผู้หลงใหลการเล่าเรื่องการเดินทางที่พบปะผู้คน และชิมอาหารแปลก

……

ข่าว บีบีซี ไทย ที่เผยแพร่ในเว็บไซต์ ประชาชาติธุรกิจ เป็นความร่วมมือของสององค์กรข่าว