“โมมาร์แตง” อาจารย์มหาวิทยาลัยมาจับไมค์แต่งเพลง “คิดถึงก็ไลน์”

วันที่ 24 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา แตงโม-ภ.พึ่งบุญ ปานศิลา อาจารย์ประจำมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ผู้ใช้ชื่อศิลปินว่า “โมมาร์แตง” เดินทางมาที่กองบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ เพื่อโปรโมตผลงานเพลงแรกในฐานะศิลปินอิสระ

โมมาร์แตงออกผลงานเพลงแรก ชื่อเพลง “คิดถึงก็ไลน์” ถ่ายทอดความรู้สึกของคนที่คิดถึงคนที่อยู่ห่างไกล อิงกับชีวิตจริงของคนในสังคมที่สื่อสารผ่านทางตัวอักษรบนจอ ซึ่งเขาให้นิยามเพลงของเขาว่าเป็นเพลงป๊อบ ร็อก แบบ CSR ที่ถึงแม้จะเป็นเพลงเศร้า อกหัก แต่ก็แฝงความเข้าใจชีวิตลงไปด้วย

แตงโม-ภ.พึ่งบุญ ปานศิลา เล่นดนตรีตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยกับกลุ่มเพื่อนตั้งแต่ช่วงปี พ.ศ. 2548 แต่ต้องยุบวงไปเนื่องจากเรียนจบมาเป็นอาจารย์ประจำมหาวิทยาลัยอยู่ 3 ปี จึงลาไปเรียนญี่ปุ่น แล้วกลับมาสอนอีก 3 ปี ซึ่งเป็นช่วงที่หน้าที่ความเป็นอาจารย์เริ่มลงตัว และได้ไปเจอกับกลุ่มเพื่อนวงดนตรี “ซอย 13” จึงนำเพลงที่แต่งมาเรียบเรียง และอัดเสียงกันที่สตูดิโอ ซึ่งขั้นตอนในการทำเพลงทำให้เขารู้สึกสนุกไปกับมันจนเริ่มให้เวลากับงานทางด้านดนตรีมากขึ้น

“มีโอกาสได้ไปเจอรุ่นน้องวงที่เป็นศิลปิน ประจวบเหมาะว่าผมเองก็อยากทำเพลงอยู่แล้ว แต่ไม่รู้ว่าจะเริ่มอย่างไร ก็ได้คำแนะนำจากศิลปินที่รู้จักกัน ไปอัดเสียงกันที่ Polar Bear Studios และก็ถือว่าเป็นเกียรติที่ได้ไปมิกซ์เพลงที่ห้องอัดของครูสลา (สลา คุณวุฒิ) ด้วย ทำให้ผมได้เรียนรู้ว่าการทำเพลงไม่ใช่เรื่องง่าย และน่าสนุกแค่ไหน” เขาเล่า

ส่วนชื่อ “โมมาร์แตง” ซึ่งเป็นนามแฝงในฐานะศิลปินของเขา มีที่มาจากชื่อเล่น “แตงโม” ผสมกับสิ่งที่ชอบมากที่สุด คือ “รถฟอร์ดมัสแตง” และ “ดาวอังคาร” จึงออกมาเป็น โม (ชื่อเล่น) มาร์ (ดาวอังคาร) แตง (รถมัสแตง) ซึ่งเวลาเรียกเร็ว ๆ คำว่าโมมาร์แตงก็จะมีสำเนียงคล้ายภาษาฝรั่งเศสด้วย

โมมาร์แตงกล่าฝากผลงานของเขาว่า อยากให้เพลง “คิดถึงก็ไลน์” เป็นเพลงที่ใครก็ตามที่มีโอกาสได้ฟังแล้วคิดถึงคนที่อยู่ห่างไกลบ้าง อย่างน้อยแค่ส่งข้อความหากันก็ยังดี สำหรับผู้ที่สนใจสามารถหาฟังได้ทางมิวสิคสตรีมมิงทุกช่องทาง และสามารถติดตามโมมาร์แตงได้ที่เฟซบุ๊กแฟนเพจ Momartang Creator